حوصله حرف شنیدن و حزف زدن ندارم .دوست ندارم کسی باهام حرف بزنه.اعصابم خورده همیشه و دعوا دارم .روز به روز بدتر میشم .گاهی هم خوبم ولی بیشتر اینجوری هستم دلم برا بچه هام میسوزه.حوصله شوخی ندارم.و‌همیشه ناراحت و دلشوره وترس دارم
هیچ دوستی ندارم.از رفت و‌آمدم بدم میاد تنهایی و ترجیح میدم
همش حرف میخورم.عین وحشیا میشم از خودم بدم میاد دیگه ولی دست خودمم نیست
منم مثل تو
افسرده ایی منم همینجورم
مثل من ، با همسرت مشکل داری؟ من خیلی بهم ریختم اگه بچه نداشتم بخدا التماس میکردم منو بکشه
سعی کن کتاب مفید مرتبط با مشکلاتت بخونی
خیلی خوبه
هم آروم میشی هم تغییر میکنی
حتما تا وضعيت حادتر نشده به يه پزشك مراجعه كنيد
همه همینیم ، یه مشت افسرده
منم همینطورم تازه من هیچی یادم نمیمونه ی شماره ۷ رقمی رو بیس بار باید نگاه کنم تا وارد ی جا دیگ کنم یا نمیتونم حواسمو جمع کنم ی چیز ک میخرم رو حساب کنم دوس ندارم از خونه بیرون برم یا خونه رو تمیز کنم یا غذا بپزم همش رو زورکی و ب اجبار میکنم یا می‌سپارم ب بچه ها☹️
اولا داروهاي اعصاب و روان زمان ميبره تا اثر كنه بعدشم همين خواب بودن هميشگي به مغزتون فرصت ميده خودشو بازسازي كنه جيز بدي نيست
