اول بگم این تاپیکم نه تاپیک تبلیغ فرزنذ اوریه نه هیچییی فقط و فقطط دلم خیلییی گرفته بود و اینو زدم
اگه واقعااااا دلتون میخواد یدونه بچه داشته باشید باید تمامممم عمرتون وقتتون و صد خودتونو برای بچتون بزارید گرچه هیچی و هیچییی جای خواهر و برادر همسن سال نمیشه ولی لطفا لطفاااا برای بچتون حتیییی یک دقیقه هم کم نزارید گرچه خانواده من اصلا برام کم وقت نداشتن و همیشههههه مامانم همراهم بوده از مدرسه برمیگشتم یادمه تا یساعت تمام اتفاقات رو برای مادرم تعریف نمیکردم اروم نمیشدم الانم که 21 سالمه هنوز همه رازامو و همه اتفاقارو یرای مادرم تعریف میکنم ولی واقعا اعماققققققق وجودم احساس تنهاییی تنهایی میکنم وسواس فکری تخیلی شدن زیاد بخاطر اینکه بازیم بجایی اینکه با همسن و سالام باشه همش یا فیلم دیدن و کارتون دیدن گذشت هرچقدرم مامانم وقت میزاشت نمیتونست 24 ساعتع باهام باشه و من مجبور میدم تنهایی بازی کنم تنهایی فیلم ببینم فیلم دیدن زیااااد باعث شده وسواس فکری بگیرم 21 ساله ولی تو رویا زندگی میکنم از بس خیالاتیم
وقتی مامانمو میبینم با خاله هام تلفنی حرف میزنه واقعا بغضم میگیره کاش منم یکیو اینجوری داشتمم
گاهی وقتا دلم میخواست بجای اینکه با مامانم حرف بزنم با یه همسن و سال خودم مثل خواهر یا برادرم حرف بزنم ولی نداشتمم
مامان و بابا همیشهه نمیتونن جای همه چیو بر کنن بخدااا که راست میگمم ادم به خواهر و برادر نیازز داره
نتجیه اش شد چون تو خونه کسی نبود وابسته دوستام شدم و اسیبای خیلیییی بدی دیدم بدترین اتفاق ممکن اینه وابسته ادمای غریبه بشی
و از زندگیم عقب افتادم و اشتباهای برگشت ناپذیری کردم
شاید فکرکیند میتونید خودتو جای همه چی برای بچه هاتون باشید ولی نمیشه هرکار بکنید نمیشه
