چرا همیشه تو رویا و خیالم دارم به یک ادم اسیب دیده کمک میکنم؟

سلاممم کسی مثل من هست؟ هرچی فیلم سریال میبینم بعدش خیالبافی میکنم که تو فیلم هستم و مثلا اون پسره ضعیف و افسرده یا مخصووووصا زخمی رو یا دارم مداوا میکنم یا بغلش میکنم دلدازی میدمو اینا

یا مثلا با کراشم هم خیالبافی میکنم که مثلا تیر خورده  یا سکته کرده من دارم نجاتش میدم🤣🤣🤣

الان دیشب رفتم فیلم بی بدن رو سینما دیدم از دیشب تاحالا دارم خیالبافی میکنم خواهر اون پسره( شخصیت ارمان در واقعیت که دوست دخترش رو کشته بود) هستم و میرم زندان میبینمش خیلی دوسم داره و گریه میکنم و اینا

درحالی که اصلا سر پرونده ارمان و غزاله من صد در صد موافق اعدام بودم

ولیی اگه در واقعیت با گریه دیگران مواجه بشم عین مجسمه هستم سریع خودمو میزنم به اون راه تا طرف خوشو جمع کنه و گریش بند بیاد یا کلا اتاقو به یه بهونه ترک میکنم

شما فکر میکنین دلیلش چیه؟ خودتون هم اینطوری هستین؟ در موردش مطالعه کردین یا مشاوری کسی چیزی اگه دربارش گفته لطفا نظرتونو بگید💕

میدونم الان یه سری میان میگن سطح دغدغه رو نگا یا این چرتو پرتا چیه😂