۱۷ سالمه، ترس از همیشه مجرد موندن دارم🙂

وقتی می بینم دخترای دوروبرم خاستگار دارن ناخودآگاه غبطه میخورم میگم چرا من ندارم حتما کم دارم از همه،بعد خودم ب خودم میگم خاک تو سرت تو مگ چن سالته،واقعا برای خودم متاسفم🙂

من ۱۶ سالمه و چند روزه ۱۷ سالم شده

میدونم تو این سن اصلاااا نباید ب این چیزا فکر کنم و این فکرا خیلی مسخره و خنده داره ،ولی بخدا دست خودم نیست،شاید دلیل ۹۰ درصد مشکلم اینه کع مامانم و خانوادم همیشه دخترا رو ب ازدواج تشویق میکنن و دخترا راه خوشبختیو ازدواج می دونن

اینارو گفتم ک بدونین من خودم میدونم خیلی اشتباهه افکارم، ولی هر کاری میکنم نمیتونم این فکرا رو از سرم بیرون کنم ،دست خودم نیس،فقط اومدم کمک بخام لطفا سرزنش نکنین