یادمه اولین روز گونه هامو تر کردید
وقتی دیدین دیوونم حرفامو باور کردید
خیالتون راحت شد که بی شما میمیرم
محبت رو از اون وقت کمتر کمتر کردید
از هرجا میگذشتید گل به پاتون میریختم
شما بجاش تو قلبم هزارتا خنجر کردید
عزیز بودین فراوون زجرم دادین چه آسون
چه روزایی که شونم پناه اشکاتون شد
رو زانوهای خستم ، خستگی رو در کردید
انگار خوشی نمیخواست من مزشو بفهمم
یه روز که گل میدادم، نداده پرپر کردید
حق با شماس من کجا ، شما کجا و تقدیر
میوه ی خوشبختی رو همیشه نوبر کردید😢😭💔😢😭😢💔