من آدم بدی نیستم ، اهل کمک کردن و کار تیمی هستم و اگه آدم مطمئن پیدا کنم اهل گفتگو و بگو بخند هم هستم ولی نمی دونم چرا تو دانشگاه یا هر محیط گروهی دیگه کمتر کسی حاضره من برم تو گروهشون! هر وقت من را می بینند یهو سرد میشن زیاد حرف نمی زنند زبان بدنشون و طرز برخوردشون بهم میگه برو نمی خواهیم تو با ما باشی!
چرا؟
تیپت چطوره ؟ ظاهر و رفتارت ؟؟
به درک ولشون کن
به مرور آدمایی شبیه به خودت جذبت میشن
منم همینجوریم خیلی کم دوست داشتم دوران مدرسه و دبیرستان
گلمم مشکل از خودشان هست نه از شما
افرادی مثلا کسانی که با دوران دبیرستانی با هم بودند ترجیح می دهند باز با همون ادم ها ارتباط داشته باشند
دوست ندارند افراد غریبه را وارد فضاهای خصوصی و گروهی خودشون بکنند
حسادت هم در این مسایل هست
منم همینطورم واقعا نمیدونم مشکلم چیه ولی راستش خودم کم حرف میزنم
فقط یه چیزی خوهرانه بهت بگم اگه بین آدمایی که اینجوری باهات رفتار میکنن یه نفر پیدا شد که همش قربون صدقت رفت و تو تنهاییتو با اون پر کردی بدون که ماندگار نیس این رفتارا بعد اینکه دلتو شکست تو تنها تر از همیشه میشی چون اون امید تو بود ولی شاید تو نباشی
