معنی زندگی برای شما چیه؟

من خیلی سخت کار کردم درحدیکه وقت خوردن غذامم نداشتم...الان وضع مالی خوبی دارم و دلم میخاد کارمو بزرگتر کنم...و اینکه خیلی مشکلات روحیم پیش اومد واسم و البته جسمی...ولی خب خیلی پیشرفت کردم نسبت به شروع کارم 

خداروشکر متشکرم از احوال پرسی تون 💙

تاکه خوب بودن رو چه معنا کنیم 

ظاهرا خوبم دارم وانمود میکنم مشکلی نیست اما از درون از شرایط خانواده ام نابود شدم و آروم نمیگیرم. 

فکرش یهو مثل سونامی میاد و من رو بهم میریزه 

مثل امروزی که قرار بود یه روز خوب باشه اما یه استوری داغونم کرد و برگشتم خونه .... 

بهت افتخار میکنم 😍

کارت چیه 

فدات شم مرسی امیدوارم توهم به ارزوهات هرروز نزدیکتر بشی🌱

آرایشگرم سالن دارم

متشکرم 💙

آره الان اون روزای خیلی سخت گذروندم ولی باز خیلی مونده به اون چیزی که میخام برسم...

متشکرم خیلی لطف کردین 

حقیقتا خیلی وقته سعی میکنم با نوشتن و ارتباط با خدا، کار شدید، خستگی و.... اروم بشم اما امروز فهمیدم تلاشم بی فایده بوده و یهو فرو ریختم 

شاید از تاثیرات هورمون هاست اما هرچی که هست امروزم رو خراب کرد... 

زندگیم از اونجایی خراب نشد که یه کارایی کردم،زندگیم از اونجایی خراب شد که یه کارایی که قبلا میکردمو دیگه نکردم،درسم عالی،استعدادم عالی،همه چی از اونجایی شروع شد که دیگه قید درس و کنکور  و دانشگاهو زدم،نشستم خونه ی شوهر و از بیکاری وارد جنگ اعصاب با خانواده شوهر شدم،از بیکاری مینشستم فکر میکردم این چی گفت اون چی گفت،میدونستن بیکارم و خونم دائم مزاحم میشدن،مادرشوهرم مهدکودک پسر کوچکش پیش خونه ما بود یه بار ساعت هفت صبح میومد خونمون یه بارم ظهر که برمیگشت ببرتش،دائم سرش توی زندگی من بود،صبحا فکر کن هفت صبح که ما خواب بودیم دست و صورت و مسواکمون بعد از اومدن مامانش بود،هی میگفت صبحونه به پسرم بدیا،ناهار چی براش پختی،شام زنگ میزد چی براش پختی،دیوونم کرده بود همش میگفت بچم لاغر شده،خاله های شوهرمم شیطان بودن،نمیدونم از سر تفریحشون بود یا واقعا این کارا توی شخصیتشون بود،الان نشوندمشون سرجاشون،همشون از من حساب میبرن،ولی چه فایده،ده سال گذشته،من از یه دختر اروم تبدیل شدم به یه دختر زبون دراز و عصابم ضعیف شده،از همه مهمتر ده سال گذشته همه عمر من اوج سنی که میتونستم به قدرت برسم با این خاله زنک بازیا هدر رفت و من دیگه هفده ساله نیستم😪الان ۲۷ سالمه و یه بچه دارم و هیچ حرفه ای رو بلد نیستم،چیزایی که قبلا بلد بودم درسامو فول بودم همه یادم رفته،الان حتی نمیتونم شروع کنم،چند بار خواستم ولی اصلا سردرگمم که چکار کنم،جالبه خاله هاش و مادرش که قبلا به من میگفتن ول درس و دانشگاهت کن توی درس هیچی نیست و همیشه روی کتابای من میومدن توی خونم و روزی چندبار مجبور میشدم جمعشون کنم و عملا نمیگذاشتن بخونم،الان برای دختر خاله های شوهرم ذوق میکنن از دانشگاه رفتنشون و با اینکه پزشکی نیاوردن خانم دکتر خانم دکتر میبندن به نافشون،هی ماشالله و به به چهچه میکنن،به این فکر میکنم که همه بدبختیام بخاطر کسی نیست،بخاطر خودمه،از اونجایی شروع شد که قید درسمو زدم،قید پیشرفتمو زدم،نشستم خونه و وارد بازی اینا شدم،اگه درسمو خونده بودم و میدونستن اصلا وقت ندارم،خونه نیستم،مزاحمم نمیشدن،قویتر میشدم به خودشون اجازه این رفتارا نمیدادن،پیشرفت میکردم،الان مستقل بودم و با درامد،هیچکدوم از اون چیزای بد رو تجربه نمیکردم،ذهنم هنوزم اروم بود،راحت قبول میشدم چون فول بودم،نه اینکه الان ده سال گذشته حتی یه کلمه هم یادم نمیاد،حتی نرفتم یه حرفه ای رو یاد بگیرم،حتی بهتر بود سریعتر نیرسیدم به مستقل شدن،همه چی از اونجا خراب شد که مثل یه اب راکد وایسادم سرجام و حرکت نکردم،حالا با یه بچه کوچیک حتی نمیدونم باید چجوری پیشرفت کنم،وقت ندارم

اشتباه من انتخاب ضعیفم بود،برای راحتتر بودن خودم،یه اشتباه ضعیف کردم و مجبور شدم انتخاب های دیگه ای داشته باشم که به ظاهر راحتتر ولی در واقع سختتر بودن