من دوست ندارم منزوی باشم
اما هم درونگرا هستم هم خجالتی و منزوی ( می‌دونم اینا فرق داره )
با دوستای دانشگاهم در حد سلام علیک و صحبتهای درسی هستیم ( بعضیا خیلی بیشتر از این رابطه های خوب دارن )
از دبیرستان هم یدونه دوست بیشتر ندارم
بعد تو فامیلمون هم با خاله و عمه و دخترخاله و ... صمیمی نیستم
چون اصلا هم صحبت خوبی نیستم و پایه نیستم بعضیا میان بحرفن بعد یمدت میرن
بعد تازگیا هم خیلی دلم میخواد با یکی برم تو رابطه
اما ازون جهت هم کسی نیست
همه بهم میگن اخلاقای خوبی داری
مهربون و ... آزارم به کسی نمی‌رسه و این چیزا
اما کسی دوست نداره با من بره تفریح یا پیک نیک و مسافرت و ...
خانواده امم روابطشون اینطوریه با همه سردن
