ببینید من دقیقا عین شمام
تازه روانی هم بزارید روش هستم
تا الان که ۳۷سالمه کلی تصمیم اشتباه گرفتم اولش مقصر خودم میدونم دوم پدرو مادرم چون ما رو ول کردن
آینده ما براشون مهم نبود
تا الان که دو تا بچه دارم همش اشتباهههههه
وسواس خیلی شدید ددد
اضطراب بالا ولی
هعی نشستم با خودم فکر کردم چکنم؟
اول که همه رو از اطرافم کنار زدم دوست و آشنا
وسواس اضطرابی دارم خیلی حوصله با کسی حرف زدن ندارم فکرم درگیر میشه
ولی بلند شدم گفتم برم دنبال علاقم
و دارم میرم نمیدونید چه ذوقی تو دلت ایجاد میشه
شما هم بلند شو برو دنبال کاری که خوشحالت میکنه به همه چیز بگو بدرک
باور کن از ۳۷سال ۳۳سالش غصه و ترس و ناراحتی داشتم
ولی چند وقتیه دیگه نه
میخوام بشم چیزی که دلم میخواد