داستان شفای عزیزم از سرطان

داداشم از ابتدایی می‌رفت کلاس های ورزشی و فوق العاده با استعداد بود 

جوری که مربی ها معتقد بودن آینده درخشانی توی ورزش داره

چند وقتی بود صبحا که از خواب بیدار می‌شد 

می‌گفت پاهام درد می‌کنه 

یه مدت بعد می‌گفت انگار چاقو میزنن به کف پام

اینجا پنجم ابتدایی بود 

هرجا دکتر بردیم تشخیص ندادن 

گفتن بخاطر ورزش رباط پاش کش اومده 

نمی‌دونم تاندون پاش آسیب دیده و....

ربطش دادن به ورزشش

دقیقا یکسال طول کشید 

تو این یکسال انواع دکتر ها بردیم

و روز به روز حالش بدتر میشد 

دیگه نمیتونست دلا بشه

نمیتونست به حالت رکوع بره 

نمیتونست حتی یک سانت هم بپره

میدونید 

خیلی وحشتاکه دیدن درد کشیدن عزیزت

داداشم تا قبل از بیماریش پسر پر جنب و جوشی بود 

می‌دیدیم و همراه برادرم آب می‌شدیم 

گفتند ببرید پیش فلان دکتر ارتوپد کارش عالیه 

بردیم و ۳۰ جلسه فیزیوتراپی نوشت 

به زوووووووو کمرش رو دلا میکردم 

جوری که از شدت درد ضعف می‌رفت و جیغ میزد

من همراهش نمی‌رفتم چون طاقتش رو نداشتم 

اینجا دامادمون همیشه باهاش می‌رفت 

شاید باورتون نشه ولی من در تمام طول بیماری و نقاهتش هرگز گریه داداشم رو ندیدم 

با این که بچه بود ولی خیلی مغرور بود تو خودش می‌ریخت و جلوی ما خود دار بود 

تنها زمانی که نمیتونست جلوی خودش رو بگیره

زمان فیزیوتراپی کردنش بود و دامادمون شاهد گریه و جیغش بود

جلسه ها تموم شد و این بچه خوب نشد  

یه روز که باز پرونده به دست از پیش دکتر بر می‌گشتن

یه مطب دکتر میبین متخصص ستون فقرات 

گفته بودن ما که همه جا رفتیم اینجا هم بریم 

مطب قدیمی بوده و دکتر مسن 

گفته بود بیماری این بچه از پا نیست از کمر هست براش ام ار ای از کمر نوشت 

خدا خیر دنیا و آخرتش بده 

ام ار ای رو انجام دادن 

بردن پیش یه دکتر دیگه 

متاسفانه غده ی سرطانی دور تا دور نخاعش رو گرفته بود 

۸ تا از مهره های کمرش درگیر شده بود

بدترین بدترین بدترین روز عمرم بود

نمیدونستم به کی پناه ببرم 

به کی التماس کنم 

چکار کنم که خوب شه

بیمارستان خصوصی کار میکرد دکترش

نوبت عمل زد

۱۰ درصد امید دادن که فلج نمیشه 

عوارض عمل 

فلج شدن 

متوقف شدن رشدش 

تا آخر عمر بی اختیاری ادرار داشتن