میدونید چرا میگم توی اون ختمی که گذاشتم.....

اگه زیاد شدین لایک کنید تا بگم

داستان ما از یک دوست شروع شد من عشقمو اصلا ندیده بودم و نمی‌شناختم تا اینکه دوستم اومد و گفت عاشق این پسر شده منم اهل این نبودم با کسی در ارتباط باشم بعد دوستم مدام بهم میگفتی برو بهش زنگ بزن بگو فلانی (منظورم همین دوستمه)دوست دارم من اولش اینکارو نکردم بعدش بهم اسرار زیاد کرد مجبورم شدم زنگش بزنم بعد مدتی دوستم ازش زده شد وقتی من به خودم اومدم دیدیم عاشقش شدم من اونموقع 14 سالم بود و عشقمم22 بود الان من 20 سالمه و عشقم 28

اولش فکر کردم زود گذره ولی هرچی بیشتر گذشت بیشتر عاشقش شدم

اینم بگم که همون سال فهمیدم کارم اشتباهه و دیگه بهم نگ نزدیم و من ختم رو عوض کردم البته توی یک محله زندگی میکنیم و در بعضی جاها همدیگرو میبینم اونجا من دلم میخواد باهاش حرف بزنم اما نمیشه 🥺🥺🥺

بعد از چند سال مطمئنم ک دوستش دارم بچه نیستم که دیگه خوب و بد رو از هم تشخیص ندم

البته یه روز که خسته شده بودم بعد از نماز گفتم از ته گفتم خدایا اگه واقعا به صلاحم نیست مهرشو از قلبم بیرون کن بقران قسم‌ میخورم که باور کنید حدودا بعد از یک هفته عشقش چندین برابر قبل تو قلبم زیادتر شده بود که دلم میخواست بهش زنگ بزنم و همه چیزو بهش‌ بگم اما نتونستم چون به خدا قول داده بودم دیگه به هیچ پسری زنگ نزنم