چرا همش ازم ایرآد میگیره خسته شدم از همه چی

بیاین باقیشو بگم

تا اینکه بعد دوسال همه میدونن بچه من خیلی اذیت میکنه امشب مهمونی بودیم دخترمو گذاشتم کنار باباش سر سفره شام بخوره عصبیش کرده بودا انقدر غر زد منم گفتم حالا دیدی چرا من غر میزنم دوباره میگه حالا بچه بدتر شده قبلا انقدر اینجور نبوده

منتظره من یه جا حواسم نباشه یه سوتی بدم یا یه حرف اشتباهی تو جمع بزنم از رو ندونستن یا از رو حواس پرتی یا به هر دلیلی اونم بیاد خونه و بگه ببین چه سوتی هایی میدی تو عقل نداری تو فلانی 

خودشو بی عیب و نقص میدونه

به نظرم منو آدمی بی هنر بی استعداد دست پاچلفتی و آدمی که خودش فرشته نجاتش بوده یعنی اون فرشته نجات من باشه میگه تو اولش حتی حرف هم نمیتونستی بزنی من یادت دادم اخه بی انصاف من تازه اون موقع جدا شده بودم تو شرایط روحی بدی بودم ۴ ماه بود که طلاق کرفته بودم باهاش آشناشدم از طریق مشاور تازه یکسال بود بابام فوت کرده بود شوهر قبلیم تمام هویتمو ازم گرفته بود حرف زدن خو پیش کش

همه حرفاش برام درد داره یه بارنشده ازهنرم تعریف کنه بکه چقدر مو بچه رو خوب بستی استعداد آرایشگری داریا یا اینا دو چقدر باسلیقه درست کردی اصلا و ابدا 

ولی تا ایراد دلت میخواد میگره از راه رفتن حرف زدن همه چی فقط کافیه یا سوتی بدم اونو میبینیه و میگه ولی یه هنری خرج بدم اگه ببینه هم نمیگه 

چیکار کنم این رفتارش خیلی اذیتم

شما خواهرته 

من‌چه کنم شوهرمه همیشه باید تحملش کنم

بعله اصلا قبول نداره میگه خودتو درست کن

شبی بهش گفتم ماش هم بگیر برگشت نخریده بود میگه تو دروغ میگی نگفتی بچه هم برگشت گفت تو دروغگویی بابا جونم راست میگه😑😑😑

اها باشه 

فقط یه چیزی من کادو کردن بلدم پارسال تولد بچه خواهرشوهرم کادو های همه رو من کادوپیچ کردم خیلی خوشگل شد همه به به و چه چه کردن الا شوهرم 

شبی خواهرشوهرم اسنا کادو گرفتن واسه بنده خدایی گفت تو ببر خونه بلدی کادو کن گفتم باشه خوشحال شدم که اره بهم ارزش میدن تو دلم گفتم خداکنه شوهرم ببینه دریغ از یه کلمه که اره چقدر تو بلدی داشتم کادو مبکردم فقط ایراد گرفت منم ناراحت شدم بهش گفتم دوتاشون یعنی شوهرم و دختر شوهرم ۶ سالشه  حتی مسخره ام هم کردن که ناراحت شدم 

میخوام فردا کادو رو خیلی ساده کادو کنم بدون تزیین بعد اگه گفت چرا ساده میگم من که بلد نیستم 

اینجور بگم دعوا میشه میگه میخوای منو ادب کنی