من ۳۲ سالمه و مجردم البته تجردی که خواسته خودم نیست. تمام عمرم در حال تلاش بودم منظورم اینه همیشه دنبال یه هدفی بودم اما وقتی بهش میرسیدم خوشحالیش فقط مال یه مدت کوتاهه و انگار باز عقبم باز یه چیز دیگه که اگه به این برسم به آرامش میرسم اما بعد از یه زمان طولانی که بهش رسیدم باز خوشحالیش یه بازه کوتاه وقتی کسیو میبینم از من جلوتر استرس میگیرم که من عقبترم ازش باید اون کاریو که اون کرده هم انجام بده چون میتونم هر چند شاید جزو علایق من نباشه صرف اینکه بقیه انجام دادن و مورد تایید و ستایش واقع شدن منم باید انجام بدم.... نمیدونم چجوری به اون آرامش نسبی تو زندگیم برسم کتابی پادکستی چیزی نمیشناسید که بهم کمک کنه ؟؟؟؟