امروز به خاطر اینکه نمیخوام برم مسافرت همسرم ازم دلخور شده.
آخه چرا ما باید برای یه دید و بازدید ساده انقدر تحت فشار باشیم،
چرا باید این همه هزینه کنیم و حتی جونمون و تو جاده های ایران به خطر بندازیم بریم دیدن کسانی که میدونیم دوستمون ندارن، دم در منتظر ایستادن که خودشون و زندگی شون و توی چشم ما کنند و شروع کنند به عیب جویی از ما. آخه چراااا؟
چرا تعطیلات عید انقدر طولانیه، پس کی تموم میشن.
یعنی چی مگه کجا قراره بری
عزیزم راه گریزی نیست باید خودتو قوی کنی
نمیشه صورت مسئله رو پاک کنی که
فقط باید شوهرت مثل خودت این موضوع رو می‌فهمید و اون‌موقع اذیت نمیشدی
چرا خودتو ضعیف نشون میدی از خودت ضعف نشون نده هرکسی هرچی گفت توام دوتا بگو
اگه فامیل درجه یکن که مجبوری بری ولی با قدرت و متن سازی برو هرچی ایراد گرفتن تو هم بگیر از قبل کلی چیز تو ذهنت اماده کن
نمیشه که بافامیل درجه یک قطع رابطه کنی بدون دلیل محکم
۱۶ ساله با اینجور آدمایی رفتو آمد کردم واقعا بدنم فرسوده و روحم زخمی شده ولی چاره ای ندارم
توهین رو هرگز نمیپذیرم
اگه واقعا خیلی بهت توهین میشه نرو
اما سعی کن اعتماد به نفست رو تقویت کنی و بهشون اهمیت ندی
والا منم یه خونواده شوهر کاملا سمی دارم شوهرمم اصلا متوجه سمی بودنشون نبود همش بحثمون بود برا رفتن اونجا و...ولی الان رویه مو عوض کردم میرم اماباسیاست جپری رفتارمیکنم که بدی هاشون بیاد تو چشم شوهرم
