می‌دانی چی باعث شد اینهمه دوستت داشته‌باشم و از فکر کردن به تو دست بر ندارم؟! تو کودکِ غمگین و سرکوب‌شده‌ی درونم را از زیر آوار بیرون کشیدی، گرد و خاکش را تکاندی، بغلش گرفتی، تحسینش کردی و دوستش داشتی. تو زمانی از راه رسیدی که من نیاز داشتم حس کنم برای کسی، بیشتر از هرکسی اهمیت دارم. تو در موعد زخم‌های عمیق من رسیده‌بودی و برای کودک تنها و ترسیده‌ی درونم، پناه شدی و این منطقی‌ترین دلیلی‌ست که برای دوست داشتنت سراغ دارم.
با اجازه اسی اگه میشه برای تاپیک قبلیم گزارش بزنین پاک شه فدای همتون گلای زیبا
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
