عزیزم مادر منم دقیقا همینه که میگی ، و کنترلگر هم هست، من چندساله هیچیمو نمیزارم بفهمه، در حد چیزای عادی یوقتایی خودم میگم ولی اصلا به سوالاش جواب نمیدم و میندازم رو شوخی
واقعا باید دوری کرد، ارتباط رو کمتر کرد
ببین اینم درنظر داشته باش که پدر ومادرمون سنشون بالا رفته و تغییر پذیر نیستن، مخصوصا خیلی سنگینه از طرف بچه شون بخوان نقد بشن و تغییر کنن
به نظر من کار درستی میکنی که دوری میکنی و برای روان خودت ارزش قائلی
درسته که پدر و مادر ما هستن و زحمتمون کشیدن ولی ما که کار بدی نمیکنیم و خواسته ای نداریم، اونا هستن که پرتوقعن و انتظارهای بیجا دارن، بچه شون هستیم برده شون که نیستیم
دقیقا باهاتون کامل موافقم ،داریم زندگیمون رو میکنیم یهو زنگ میزنه گریه و جیغ و داد همش از ناراحتی و بدبختیش میگه گناه من چیه،ارامشمو بهم میزنه انگار اونا بچه مان،من حتی سفر میرم نمیگم بهش باورت میشه چند بار شمال رفتم نگفتم
میفهمم عزیزم، منم هرجا میرم نمیگم چون میدونم هزارتا سوال باید جواب بدم
من دیگه اجازه نمیدم عصبانیتشونو سر من خالی کنن، هروقت شروع میکنه از بدبختیا گفتن میگم کار دارم باید قطع کنم، یا مستقیم میگم مگه من درد و رنجامو برا شما میارم که همش شما میگید و منم مشکلات خودمو دارم و درگیرتون نمیکنم، انقد اینارو گفتم انقدر جنگیدم تا الان دیگه فقط برا احوالپرسی به هم زنگ میزنیم، اجازه نده عزیزم اعصابتو بهم بریزن، من الان شوهرم بیشتر از من به خانواده م بها میده و میخواد مشکلاتشون حل کنه، میگم وقتی به حرفمون گوش نمیدن برا چی خودمو سبک کنم، اخرش خودشون کار خودشون میکنن پس به من چه
شوهر منم اوایل خیلی براشون مهربون بود ولی مادرم کاری کرد شوهر دیگه میگه بما مربوط نیست ،من به مادر میگم ولی اون ادامه میده رفتارشو باید یبار محکم بگم والا چی میخواد از جون من ،جلو شوهرم آبرومو برده،زنگ زده انروز گریه و زاری اره پاشو برو از خواهرت نگهداری کن کرونا گرفته خودش رفته یه شهر دیگه بعد طلبکار حرف میزنه گوشیم بدون خداحافظی روم قطع کرد خیلی بدم اومد ،شوهرم شنید میگه چرا اینطوری کرد،اونروزی هم از سفر اومده بودیم زنگ زده گریه زاری با بابات دعوا شده ال و بل
این دوبار اعصابمو خیلی بهم ریخته شوهرمم ناراحت شد
اصلا مامان من فقط به فکر خودشونن
من یکبار اذیتشون نکردم سرم انداختم دارم زندگی خودمو میکنم
میدونی چند جلسه مشاوره رفتم تا کمی گذشته ها رو فراموش کنم اما این نمیذاره
میفهمم چی میگی عزیزم، چون زبونت بسته بوده و هیچی نگفتی اینجوری جرات دارن سرت خالی کنن، اگه اهل دعوا و غربتی بازی بودی هیچوقت اینجوری نمیکردن و میترسیدن، ادما حتی پدر و مادر خود ادم لیاقت خوب بودن ندارن، سوار ادم میشن، نمیگم ادم بد باشه باید کمرنگ باشه و اهمیت نده
ما چون تو بچگی بله قربان گو بودیم و همیشه تو سری خور، الانم فکرمیکنن بچه ایم و زور میگن
بنظرم وقتی مادرت زنگ میزنه همون موقع جواب نده چون عصبیه و میخواد سرت خالی کنه، بزار یه ربع نیم ساعت بعد بهش زنگ بزن و خیلی خونسرد بگو دستم بند بود و خوبید و کارم داشتی، اگه شروع کرد اه و ناله همون وسط حرفاش بگو پس کار واجبی نبود و من کار دارم و خودت خداحافظی کن
باید خودت افسار رو دست بگیری نزاری ایشون سوار کار باشه و سوار مکالمه باشه.
اشکال کار اینه که ما دلمون میسوزه و این اشتباهه
