ببین منم وقتی وارد رابطه شدم ، ۱۹ سالم بود ، عشقم ۲۰ سالش بود .. اون دانشگاه رفت و من کنکوری موندم
ما هم خیلی کم حرف میزدیم ، شاید هفته ای یک بار ، ماهی یک بار ، سه ماه یک بار .. ولی همه اینا گذشت
عشقم ک میخواست سربازی بره خیلییی دلتنگ بود ، یادمه هیچ وقت تو اون شرایط ندیده بودمش ، اون ۴۵ روز اموزشیش واقعا به هردومون سخت گذشت .. خلاصه که با کم و زیاد هم کنار اومدیم ، یکی دوهفته پیش کارت پایان خدمتشم اومد ..
من عشقم ارزششو داره ، حتی اگه ۵ سال دیگه منتظرش بمونم ، تو نگاه کن ببین این پسر ارزششو داره یا نه
و اینکه
همیشه بودنشون تو زندگی به ادم ضربه نمیزنه ، گاهی اسودگی خاطر بهت میده و باعث میشه بهتر تمرکز کنی