باید بپذیریم که زمان بیشتری میذاره من کارمند از هفت صبح تا سه بعدازظهر پسرمو کامل از دست میدم بعد که میام هر دو خسته ایم اون یه تایمی رو میخوابه که اگر من هم بخوابم دوباره یه زمانی از روز رفته و اگر من نخوابم و به کارها برسم همچنان خسته ام و نهایت یه تایم رو تا ده یازده شب با همدیگه داریم که من غذا میپزم ، به کارای خونه میرسم و با اون هم وقت میگذرونم نسبت به یک مادر خانه دار خیلی زمان کمتریه
والا برا من اینجور نبوده
من تا دوسالگی بچه هام سر کار نمیرم
وقتی هم که میرم پرستار همراه میگیرم بچم کنار خودم باشه سر کار تا زمان مدرسه ش برسه
البته همه نمیتونن این ترفندو پیاده کنن چون محیط های شغل باهم متفاوته
ولی شکر خدا من راضی ام
من حس شما رو کاملا درک می کنم نه ماه که تو خونه بودم ملافه بودم و حس می کردم هرچقدر تلاش می کنم دیده نمیشه اما بعد برگشت به کار درگیر حس های دیگه ای هستم که به اندازه ی قبلی ها سخت و ازار دهنده است . هر دو موقعیت برای یک مادر سختی ها و درگیری های عاطفی خودشو داره
مادری ک بره سر کار پولشو تو خونه خرج نکنه شاغل بودنش بدرد نمیخوره الان میخورنم ولی اون یه ادم خودخواهه ک بچه هاش براش مهم نیستن و پولو ب بچه ترجیه داده
من مادرم معلم بود که الان بازنشسته شده
خودم خانه دار هستم و بسیار بسیار راضی ام
برادرهم دنبال زن خانه دار میگرده
درحالی که مادرم برای من و داداشم همیشه بسیار وقت میگذاشت و اکثر اوقات ناهار و شام چندین مدل غذا درست میکرد و باهامون بازی میکرد ولی الان خودش هم میگه کاش بیشتر باهاتون وقت گذاشته بودم.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
28 ثانیه پیش
33 ثانیه پیش
43 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
