چرا من اصلا نمی تونم خوشی این دنیا رو درک کنم؟اصلا انگیزه های انسان ها برای تلاش بیشتر،به دست آوردن مقام و منصب بالاتر،آرزو ها و رویاهاشون یا هر چیز دیگه اصلا برام قابل درک نیست
وقتی میبینم چطوری با خوشحالی میرن خرید میرن مهمونی یا ... تو ذهنم از خودم می پرسم با چه انگیزه ای آنقدر شادن ؟
من اصلا نمی فهمم مردم برای چه آینده ای تلاش می کنن؟آینده ای که هیچیش دست ما نیست و هیچ چیزش هم باب میل ما پیش نمیره
خیلی دردناکه این احساساتم و واقعا عذابم میده
آیا شما واقعا از این زندگی لذت می برید ؟؟؟؟
صادقانه گاهی روز ها خیلی گاهی روز ها اصلا
شما اگر احساسات منفی دارید درمانش کنید
نه ولی چاره چیه؟ بشینیم یه گوشه تا مرگ بیاد؟
والا مام بهمون خوش نمیگذریم ولی خوب چه میشه کرد
عمیقا که نه ولی برای سرگرمی هم که شده سعی میکنم حال و احوالم را تغییر بدم و به ظاهر شاد باشم ...
اینکه وابستگی نداری ینی اینکه متفاوتی ، رو خودت کار کن تا معنی زندگی رو بفهمی ، تو به علتی به اینجا اومدی تو قسمتی از این پازل بزرگ هستی که بدون تو همه چی ناقصه
عمیقا نه به دلایل زیاد بشری و سایه تاریک اونا روی زمین
ولی دنیا عجیب و پهناوره و چیزای ارزشمندی هم داره مثل عشق، حیوونا، طبیعت 🚶♂️
آینده نصفش بستگی به خود آدم داره نصفش هم بستگی به محیط اطرافش
اون نصفش که دست خودته رو باید با یه هدف و انگیزه ی درست پیش ببری وگرنه مگه آدم بدون داشتن هدف و انگیزه میتونه این زندگی رو ادامه بده؟
آدم به امید زندست،امید به فردای بهتر
من خودم همه امیدم به آیتده تلاشم برا فردا
دویدن تو این دنیا بخاطر بچهامه
