جدایی برای خیانت ، زندگی من ، لطفا راهنمایی کنید

من ۲۰ سال زندگی مشترک داشتم ، و یه فرزند دارم ، تحصیلات خوبی دارم و تو یه ارگان دولتی مشغول کارم و ازخودم خونه و ماشین دارم و برای مخارج خودم و فرزندم محتاج کسی نیستم

زمانی که زایمان کردم ، همسرم هیچ هدیه ای به من نداد و در عوض روز ۷ تولد فرزندم متوجه خیانت شدم، بعد از یه دعوا گذشت کردم و زندگی ما ادامه داشت.

ایشان تو زندگی بسیار آروم بودن و همیشه در مقابل همه حامی من

اما هرگز اهل هدیه دادن تو هیچ مناسبتی نبودن

خسیس نبود ، و زمانی که کار می‌کرد کل درآمدش رو به من میداد و من مدیریت میکردم

و هرگز سوال نمی‌کرد که با این پول چه کار میکنی.

توی کارهای خونه و بچه داری پا به پای من بود .

بعد از چند سال که از زندگی گذشت ، پدر و مادرش خیلی منو اذیت میکردن ، همیشه کارشون با من بود ، اما  همیشه طلبکار.

من  هم مدام در حال کشمکش با مادرش.مادرشون  برای هیچ  مهمونی منو دعوت نمی‌کرد و در عوض یه روز درمیون خونه ما بود .

به خودش اجازه می‌داد که بره سر فریزر و کابینت و هر چی میخواد رو ببره.

بلاخره بعد از یه بحث طولانی با مادرش رفت وامدم رو باهاش قطع کردم

توی مدت ۲۰ سال زندگی مشترک ، سه بار به من خیانت کرد و من بخشیدم، اما مرتبه آخر کوتاه نیومدم و جدا شدم .

دو سال از هم جدا بودیم توی این دوسال چند بار خواهرش واسطه برگشتم شد اما قبول نکردم ،

بعد از این مدت، برای  دخترم خواستگار اومد و من مخالف بودم ، اما گفتم با پدرش هم مشورت کنم، برای همین باهاش یه قرار گذاشتم و رفتم دیدنش.

از دیدن حال و روزش شوکه شدم ، اون که همیشه به خودش می‌رسید و افتخارش خوشتیپیش بود داغون ، داغون بود ، انگار جای دو سال بیست سال پیر شده بود.

به شدت گریه میکرد و التماس که برگردم، و می‌گفت دیگه سرم به سنگ خورده و پشیمونم.

البته بعد از دو ماه که  از جدایی ما گذشته  یه ازدواج موقت داشته که سه ماه طول کشیده.

اینم بگم که هر بار که خیانت می‌کرد به همین صورت التماس می‌کرد که برگردم و منم خام میشدم.

هربار تا دو سه سال دست از پا خطا نمی‌کرد.

ولی سال آخری که باهاش زندگی میکردم ، حس میکردم ، که خیالش راحته هر کاری کنه باز من هستم ،

البته من هم همیشه حامی بودم ، شغل الانش به خاطر سرمایه من هست ، بعد از جدایی میتونستم مغازه رو ازش بگیرم ، چون سند مغازه و جواز کسب به اسم من بود ، ولی نخواستم نونش رو ببرم .

بی خیال شدم

خودش میدونه هیچ کس مثل من حواسش بهش نیست.

حالا سوالم اینه ، اگه شما جای من بودید چه کار میکردید؟

آیا ممکنه که واقعا بچسبه به زندگی ؟

یا نه؟

تو اطرافیانتان کسی رو دارید بعد جدایی زندگیشون با قبل فرق کرده باشه؟

برگردم؟ یا کلا فراموشش کنم.

وقتی میبینمش دوباره اون هیجان قبل رو دارم .

اما تو خلوت با خودم میجنگم که زندگیم رو دوباره نابود نکنم

نوشته ها تموم شد لطفا دوستان همراهیم کنید

نه عزیزم دو ساله طلاق گرفتم

عزیزم دو ساله جدا شدیم ، الان التماس میکنه که دوباره ازدواج کنیم