هیچ امیدی ب زندگی ندارم مدام ب این فکر میکنم بزارم برم یا خودمو بکشم

ببین هیچی معنی نداره، نه ازدواج نه زندگی نه پول نه خانواده ازهمه بریدم

ازدواج کردم نزدیک ۱سال تو عقد هستم از بچه گی تفاوت و فرق بین بین خودم و برادرم از سمت خانواده میدیدم که هیچوقت قبول ندارن ولی الان بیشتر به چشم میاد از همه نظر اینده ی اون تامین شده است 

کسی رو دوست داره ک اگر باهاش ازدواج کنه دیگه کلا من حذف میشم چون دختریه که عقده ی پول و خرج کردن داره 

اسمشو شاید بزارین حسادت ولی نه مشکل خیلی چیزای دیگس

از طرف دیگه ازدواجم باکسی که دوسش دارم بود ولی حس میکنم بودو نبودم براش فرقی نداره 

هیچ‌دوستی ندارم چندتایی هم ک بودن انقد درحقم بد کردن حذفشون کردم

دیشب میخاستم قرص برنج بخورم ولی ترسیدم

هیچکس نیست دردمو بفهمه. کاش ازدواج نکرده بودم راحت هرچی داشتم برمیداشتم میرفتم. 

من همیش کار کردم بااینکه تک دختر بودم وضع پدرم خوب بوده ولی الان زور داره ک من زندگی سختی داشته باشم هروز برم سرکار تا زندگی بکنم ولی ی دختر از خودراضی و تنبل ک خودش ادعا میکنه دختر نباید کار کنه بخوره بخواب تفریح کنه 

توقع بالا

از اول تو خانواده ضعیف ولی اگر ببینیش از تیپ و گوشی دستش و رفتارش و خواسته هاش فکر میکنی اون دختر خانواده پولدار بوده  من عقد کردم هیچ هزینه ای نکردن ن خانواده خودم ن اونطرف ساده عقد کردیم

اون ازالان کفش عقدشو رفته با داداشم خریده میلیونی گفته من ارزو دارم چیزایی ک دوست دارم داشته باشم موقع ازدواجم 

حلقه ام جواهر باشه

میدونی حرف من فقط اینا نیست من کم توقع ایم شده

از خدا از خانواده ام

که چرا من دختر خودشون سختی بکشم کار‌کنم تا چیزی بدست بیارم

ولی با شرایطی ک برای پسرشون درست کردن ی دختر دگ سختی نکشه

چرا باید هوای منو نداشته باشن؟

امیدوارم درد حرفمو بفهمین فک نکنین الان حسادت ب خرید چهارتا وسیله حرف اصلی منه 

هروقت برای خرید هرچیزی پول خاستم پدرم گفت فشار هست ( مغازه زده برای داداشم ک خرج همشون میشه ولی واسه داداشمه هم ماک هم مغازه چون تک پسره

بعد همون موقع گندش درمیاد بابام که انقد ب ما فشار میاره 

داداشم برای دختره میلیونی خرج کرده

و من مطمئنم داداشم عقدش کنه دیگه اشکار تو صورتم میگه تو‌حقی یا خواسته ای نباید داشته باشی از درامد مغازه

بااینکه صفرتاصد هزینه و سرمایه واسه پدرم بوده

همین الانش ک هنوز خبری نیست 

اون‌ دختر ازهمه ی ما خانواده ۴ نفر بیشتر از درامد ما خرج میکنه 

و خواسته هاشم همه گرونه

بااینکه پدر خودش اصلا سطح بالا نداشته همیشه دنبال پول بودن

چرا باید ب من مامانم فشار بیاد ولی اون لذت ببره

چرا باید من همیش تحمل کنم درک کنم حتی موقع عقدم 

ولی اون همیشه با گفتن ارزو دارم کارهاش خواسته هاش پیش بره

من حلقه هنوز ندارم…

از حرفای شوهرمم حس میکنم پشیمون از ازدواج‌ بامن

چون مادر خواهراش باهاش خوب نیستن 

هواشو ندارن

از من بدشون میاد

بهترین کار خودکشی نیست؟ نباشه همچین ادم بدبختی

هرجایی ک هیچکس نشناسه