یکی از دوستام هست خیلی با ایمانه؛ مدام نماز میخونه، کار‌خوب میکنه، به فقرا کمک میکنه، اخلاقش خوبه، دست خیر داره، واجبات رو انجام میده، و در کل واقعا آدم ازش حس خوبی می گیره؛ یکی دیگه از دوستام هست دقیقا ویژگی هاش برعکس اینه.
مدام مردم رو ناراحت میکنه، خودخواهه، به فکر خودشه و همرو با اخلاق و کارهاش اذیت میکنه.
اون دوستم که خیلی آدم خوبیه بهم پیام داده که فکر میکنه خدا دوستش نداره؛ میگه مثلا میره خرید به اون یکی دوستم تخفیف میدن به این نمیدن، میرن درمانگاه که همیشه شلوغه شانس اون خلوت میشه، دکتره که‌همیشه بداخلاقه با اون خوش اخلاقه...
با اینکه این دوستم از اون یکی خوش برخورد تر و زیباتره ولی انگار همه اونو بیشتر دوست دارن..
من فکر میکنم اون یکی شانس داره نظر شما چیه
