سلام بچه ها خوبین.
بچه ها یه مشورت خیلی برام مهمه.بچه ها من ۳۶ سالمه همسرم ۴۱ سالشه.من چون افسردگی دارم قرصای اعصاب میخورم اصلا حال و حوصله خودمو ندارم از جمع فراریم.وضعیت مالیمون متوسطه مستاجریم.فوبیای بچه دار شدن دارم یعنی تحت هیچ شرایطی نمیخوام بچه دار شم.احساس میکنم بچه دار شم مادر خوبی نشم واسه بچم .باهاش بازی نکنم.اصلا حوصله اینکه بخواد مریض شه تو دکترا بچرخونمش ندارم.مدرسه بره صبح زود بیدار شم ندارم حوصله کار کردن درساشو ندارم.مهم تر از همه مسائل اقتصادی که بزرگ شه صدتا توقع داشته باشه.از لحاظ تربیتی میترسم بره تو جامعه به بیراهه کشیده شه.تحمل اینکه به من یا پدرش بی احترامی کنه ندارم.با همه این حرفا از دوران پیریم میترسم وقتی پیر شدم کسی نباشه مواظبم باشه دوا دکتری جایی ببره.اصلا گیج شدم نمیدونم چیکار کنم.
