من مجبورممم این کار رو کنم،چون مادرشوهرم بیش از حد حسوده و مبخواد کلاااا شوهرم مال خودش باشه،نمیدونم چرا براش زن گرفته؟تو همه چیز زیرپوستی دخالت میکنه،هی منم منم میکنه،میگه اولویت باید من باشم،اگه ببینه شوهرم ی کم خوب شده رفتارش با من،با سیاست گوه میزنه تو رفتارش و.....
فقط راهکار بدید منم مث خودش کم کم جداشون‌کنم،اگه با نظرم مخالف هستین لطفا تاپیک رو ترک کنید چون به اندازه کافی خودم ناراحت هستم
بعداینکه واسه پسرشون زن میگیرن تازه یادشون میفته که چقدردوسش دارن
نمیتونی... پسرا و مادرا خیلی وابسته ان... فقط باید شوهرت مدیریت رو یاد بگیره بین همسر و مادرش
اصلا مادرای پسر دار و بیشتر ایرانی کلا یه رابطه رقابتی طوری با عروس دارن چون احساس میکنن بعد اومدن عروس توجه و احترام بهشون کمتر میشه
پس کلا از سرت بیرون کن شوهرتو از مادرش جدا کنی عمرا بشه
سیاست رفتار با مادرشوهر یاد بگیر ،خودت رو تو دلش جا کن ،جلوی شوهرت از مادرشوهر بدگویی نکن تعریف کن برعکس، آنقدر خودت رو عزیز کن که شوهرت ناخواسته با سمت تو کشیده بشه
نمیدونم تو اون شرایط چیکار کنم ولی صددرصد جدا نمیشه احتمالا جلو شوهرم با مادرش عالی باشم بعد مثلا جلو شوهرم بگم دست مامان درد نکنه چقد غذا خوشمزه بود نه بعد تو تنهایی قطعاً دهنشو سرویس میکنم اما شوهرم ک باور نمیکنه کم کم می‌فهمه مامانش بیاد گله منم یکم ناز و بغض و اشک شوهره کم کم میاد سمت من
مادرشوهر منم همینه ب ظاهر انگار با من خوبه جلوی شوهرم ازم تعریف میکنه مثلا من مادرشوهر خوبی ام ولی کلا حسوده و حس میکنه شوهرم فقط باید اینو دوست داشته باشه بقول خودت زیر پوستی شوهرمو تحریک میکنه نسبت ب من منم دنبال همینکار بودم الان بیخیال شدم چون باعث شد الان دو هفته خونه ی بابامم
ن عزیزم قبلا این کارو میکردم
الان دیگه مثلا چقدرررر باید ی حرفش ناداحتم کرده باشه که به شوهرم بگم
بعد قبلا که میگفتم به شوهرم داد میزد،عصبانی میشد،حتی کتک میزد منو
تقریبا ۱ماه پیش بود وااااقعا دلم شکست از ی حرف مامانش،داشتم میترکیدم شوهرم اومد خونه خودش متوجه شد،دیگه همش ازم پرسید که چیه و چی شده؟گفتم بهش سرشو انداخت پایی چیزی نگفت گفتم ناراحت شدی؟گفت ن ناراحت شدم برای خودت که چرا انقد زود رنجی،دیگه بعدش منم ادامه ندادم و اونم چیزی نگفت
