همه خانم خایی که اونجا بودن آدم حسابی بودن اصلا به قیافشون نمی‌خورد که معتاد باشن
از ترک کردنشون گفتن از اینکه به سختی مواد جور میکردن و مجبور بودن دور از چشم شوهر و بچه مصرف کنن
میگن هر روز صبح که بیدار می‌شدیم بچه هامون بفرستیم مدرسه دهنمون زودتر ازچشممون باز میشد
فقط میخاستیم زودتر بچه ها بفرستیم بره بشینیم پای مصرف
بعضی ها میگفتن اصلا تا بعداز ظهر بیدار نمی شدیم یه موقع بیدار می‌شدیم تا شوهره از سرکار اومده ناهار نداشته بخوره خابش برده بچه ها هم یه چیز آماده از تو یخچال برداشتن خوردن
همه فکرشون فقط جور کردن مواد و مصرف مواد بوده
الان چقدر خوشحال بودن که ترک کردن وچقدر امیدوار بودن میگفتن الان که پاک شدن میتونن زیبایی های زندگی را ببینن
چقدر همدیگرو درک میکردن
خیلی باهم صمیمی بودن
خیلی خیلی به خدا ایمان داشتن و شکر گزار بودن که الان پاک هستن
همچین جاهایی که میرم باعث میشه قدر زندگیمو بدونم
قدر سالم بودنمو بدونم
از دیروز هر لحظه خدارا شکر کردم که سالم هستم
کار خوبی کردید که رفتید⚘
