تا حالا کافه نرفتم مهمونی خونه دوستام نرفتم با هیچی پسری چه حضوری چه مجازی رابطه ای نداشتم
تمام فیلم و سریال و رمان هایی که دوستام میگن و نه خوندم نه دیدم حس میکنم خیلی با دوستام فرق دارم خودشون میگن تو مث مامانا رفتار میکنی خیلی خانومانه
گاهی اوقات ناراحت میشم چرا مث بقیه نیستم ولی خب از خودم راضیم
افسرده حالا بعدا بیشتر به این موضوع پی میبری منم مثل تو بودم
قرار نیست همه مثل هم باشن، ربات که نیستیم همه یجور ساخته بشن. کافه رفتن و دوست پسر داشتن هم فضیلت نیست
منم همینم، با این تفاوت ک من رمان میخونم محض یادگرفتن یکسری تکنیک ها 😁 ب همچین آدمایی میگن گوهرِنایابِ عقب مونده
خب تو زندگیت چه کاری انجام میدی به عنوان یه جوون؟
ربطی به رفتار مثل مامان یا خانوما نداره همه یه تفریحاتی دارن ب هرحال چه پیر چ جوون
منم همینجور بودم زندگیم از اونا بهتره
ب چ درد میخوره اینجوری ؟ من والا خوشم نمیاد پسرای کمی هم پیدا میشه از اینا خوششون بیاد
مهم اینه که اگه اینکارا رو نمی کنی چه دلیلی واسه انجام ندادنشون داری؟ زمانتو چطور می گذرونی؟ چند سالته؟ هدفت تو زندگی چیه؟ مثلا من تا یه سنی با کسی آشنا نشدم. تا یه سنی با دوستام بیرون نرفته بودم. یه کارهایی رو تا الان که سنم بالا رفته انجام ندادم. یه سری فیلم ها رو هیچ وقت ندیدم. یه سری کتابا رو هیچ وقت نخوندم. با یه سری ادم ها هیچ وقت معاشرت نکردم. ولی عوضش با یه سری دیگه ادم معاشرت کردم. یه کتابای دیگه ای رو خوندم و. خیلی چیزای دیگه.
منم همینم ولی خوب اصلاً علاقه ای ندارم وارد بحث ها و صحبت هایی بشم که مورد علاقه م نیستن، مثلاً تو جمع دوستام که عاشق سریال های کره ای هستن خوب من که از این سریال های آبکی بدم میاد چرا باید دوست داشته باشم وارد این بحث ها بشم
