29سال دارم
تموم روز هام با حسرت و گریه گذشت
از خودم تمام اطرافیان شوهرم همه چی متنفرم میخام بی سرو صدا یه ماه دیگه خودکشی کنم اینبار قصدیم جدیه می‌نویسم بماند به یادگاری بلکه فاتحه ای قسمتم شود میگم یک ماه میخام با عزیزام با پسرم خدافظی کنم و بابام خوب بشه بعد چون مریضه دوستان نگید سرکارمون گذاشتی و ... هرکی این تاپیکو دید فقط یه فاتحه یا صلوات نثار روحم بکنه ممنونم از همه
عزیزم🥺
منم ببر
فاتحه وصلوات به کارت نمیاد مستقیم میری جهنم
بماند به یادگاری از قشنگ ترین و سخت ترین تصمیم زندگیم
خدا بیامرزتت😐
منم خستم خوندمو درکت کردم تااینکه رسیدم به پسرت
اون بهت نیاز داره بخاطر اون قوی بمون هرپقت قصدکردی به چشمای پسرت نگاه کن
عزیزم خودکشی کنی هزار تا فاتحه وصلوات هم برات بی اثره وتوجهنم جاویدان میشی
قطعا جهنم اونور خیلی سختتره
درکت میکنم منم عمیقا دلم مرگ میخواد خسته شدم
پسرت چند سالشه
اگه بچت از پس خودش بر میاد انجام بده اگه نه میدونی بهش سخت میگذره زندگی بمون
فکر نمیکنم اندازه من دلت شکسته...
ناراحت شدم🥀
امیدوارم تا چند روز دیگه اتفاقات قشنگی تو زندگیت رخ بده
ی چیزی مثل معجزه
پدرت دقیقا بعد خوب شدن تورو از دست بده چه حالی میشه؟ بچت چی
