سلام خانوما پسر من داره ۴ سالش میشه. تو نوزادی خیلی بی قرار بود و بهونه گیر. به نور و صدا حساس بود یه خواب راحت نداشت و همش رو پام بود.
بزرگتر که سد سرشو می کوبید زمین. شیطنت هم داره. کلا به فکر اینه که هر چی می گم برعکسش رو انجام بدم و به من بخنده.
الان تاخیر گفتار داره. تو اموزش دیر یادمی گیره.مثلا نقاشی رو با زور و بازی بهش یاد دادم که چه طوری مداد دست بگیره.چیزایی مثل نقاشی و جورچین و رنگ آمیزی و... حوصله نمی کشه. تلوزیون نگاه کردنی میشینه آروم پای تلوزیون.
جنبش زیاده ولی تو مهمونی هایی که بچه نباشه آروم کنارم میشینه. رفتارش نسبت به سنش عقب هست.شعر قصه تا همین یه ماه پیش اصلا علاقه نداشت و نمی شست تعریف کنم کلا هر چی می خوام یادش بدم باید خنده دارش کنم گه یاد بگیره. مثلا واسه این که مداد رو محکم بکشه رو کاغذ باید جای کاغذ داد و بیداد می کردم و پسرم می خندید و محکمتر می کشید تا یاد بگیره. یا شعر حفظ کردن اصلا دوست نداشت بشینه پیشم شعر حفظ کنه.هر سری یه عروسک بر میدارم تقلید صدا می کنم می گم میای باهام بخونه و بعد دو سهبار شعر خوندن حفظ می شه وگرنه اصلا گوش نمی ده. کارای مثل لقمه پیچیدن رو دقت نداره و شلخته می خوره.
علاقه به وسایل برقی داره .همش تو فکره لباسشویی درست کنه. دستش رو تند تند می چرخونه و می گه لباسشوییم.
اینم بگم همه ی وسایل برقی رو یه دور ازم گرفته دل و روده رو ریخته بیرون و بسته. بچه ی صاف و صدای هست. پدرش فنی کاره و پسرم هم همین طور. برا وقتی که شوهرم یه چی درست می کنه می ره میشینه پیشش تا یاد بگیره.
کلا رفتاراش نسبت به سنش یکی دو سال عقبه. بچه ی ساده ای هستش .روابطش با بچه ها خیلی ضعیف بود یه مدت بیروت زیاد بردمش و الان با بچه ها ارتباط می گیره و بازی می کنه.
نمی دونم اول کجا ببرمش گفتار درمانی یا روانشناس کودک یا مغژ و اعصاب کودک.
لطفا راهنماییم کنید