** شاه صنم**

...

چشمهای مادر بزرگ شما هم دو رنگه ؟؟

حتما تو ذهن تون میگید مگه چشم ها ی مادر بزرگ تو دو رنگه ؟

آره یکی از چشمهای مادر بزرگم قهوه ای بود و  یکی ش آبی به نظر میرسید  البته نمیدونم چرا اون که  آبی به نظر میرسید انگار مات بود  مث اون یکی چشمش برق نمیزد
همیشه ازش میپرسیدم  چرا چشات اینجوریه  
و اون بغلم میکرد و میگفت  بزرگ که شدی  میفهمی و بعد تو بغلش فشارم میداد و محکم میبوسیدم
منم میخندیدم و با انگشت کرک های ریز و براق رو بینی شو  لمس میکردم
خودم براش لوس میکردم و میگفتم

: نه الان بگو  تا اون موقع دیره

اونم یه اخمی میکرد و میگفت

: نترس دیر نمیشه

با وعده رفتن به بازار  حواسم پرت میکرد و دستم میگرفت و همراه خودش می برد

نمیدونم چی تو وجودش داشت که انقد همه دوسش داشتن
کوچیک که بودم فکر میکردم  من سوگلی شم  و من از همه بیشتر دوس داره  بعدها فهمیدم که  همه نوه هاش همین حس رو داشتن و فکر میکردن سوگلی مامان بزرگن

همیشه عادت داشت غافلگیرم کنه
مثلا برام گندم برشته   فرستاده بود  وقتی دست بردم تو گندم  برشته ها
دیدم یه گردنبندطلای خوشگل برام فرستاده
و اون لحظه بود که از خوشحالی و ذوق پر درمی آوردم
نه اینکه فکر کنید برا گردنبند میگم
نه   به قول قدیمی ها اگه یه هِل پوکم  برام میذاشت  باز من قدم بلند میشد و از خوشحالی سَرم  می رسید به ابرها

خیلی دوس داشتم وقتی میرم پیشش کاراشو بکنم  ملافه هاشو بشورم و باصبر و حوصله  دوباره بدوزم به پتو هاش

 همیشه دوس داشت براش کتاب بخونم و اونم مث بچه ها چشم بدوزه به دهنم و گوش کنه
 عادت داشت موقع فیلم دیدن  همش سوال کنه  عه چرا مرده اینجوری گفت  
ای وای زن کجا داره میره ، حواسش نیستا  
و پدر بزرگ شاکی میشد که زن انقد سوال نکن  توام مث بقیه نگاه کن
و ما میخندیدیم به این حرف همیشگی

یه صندوق گوشه یکی از اتاق ها بود که همیشه درش قفل بود  گاهی مادر بزرگ میدیم که  از توی صندوق یه چیزی در میاره و نگاهش میکنه با دستاش محکم   به سینه ش میچسبونه  و بعد باز نگاهش میکنه و بوسش میکنه
 
تا من می رفتم  ببینم قایمش میکرد  تو صندوق و درش قفل میکرد

پاپیچ ش که میشدم  چیه تو صندوق میگفت هیچی   کاغذ پاره های بابا بزرگه

و من خجالت میکشیدم بگم  نه کاغذ پاره رو که کسی بوس نمیکنه

چند روزی بودتو  محله که یکی فوت شده بود از همسایه ها ،   براش حجله زده بودن    ،   جوان بود و ناکام
 
چند خانم دور  حجله وایساده بودن و به عکس های روی حجله نگاه میکردن و با تاسف سر تکون میدادن
یکی از خانم ها گفت
: بیچاره مادرش خیلی گریه میکنه

یکی  دیگه از خانمها گفت

: هر کاری کنه دیگه برنمیگرده   اگه گریه کسی رو بر میگردوند    شاه صنم   بر میگردوند   آخرش چی شد پسرش که برنگشت هیچ     چشمشم کور شد