سلام،
البته اوتیسمی که پزشک ها بهمون معرفی می کنند، که یک اختلال ژنتیکی مادام العمر است، نه! اون اوتیسم درمان ندارد، چون لاعلاج بودن، خاصیتش نیست، جزو تعریفش است. بله، اون اوتیسم وجود خارجی ندارد، ساخته و پرداخته تخیلات سران مافیای سلامت است. و چون آنها خواسته اند لا علاج بودن، جزو تعریفش باشد، پس درمان ندارد. اون اوتیسم درمان ندارد، چون وجود خارجی ندارد اصلا.
اما اون علائمی که میگن براش، چیزی نیست جز علامت های انزوای کودک، بخاطر رنج فراوان و فشار زیاد روحی روانی.
عزیزان، علت رنجش کودک شما هرچه باشد، با رفع آن علت (ها)، تمام آن علائم کذایی، خیلی زود از بین خواهند رفت.
بیاییم به دین خودمان رجوع کنیم، نه به متخصصان غربی و غربزده. دین ما می گوید کودک تا زیر هفت سالگی پادشاه است. نباید به زور او را وادار به کاری کرد، نباید او را به حایی برد که دوست ندارد...
بیاییم به فطرت مادریمان گوش کنیم، نه به حرافی های آنها که نانشان، در بیماری ما و کودکانمان است.
دوران طلایی یادگیری دروغ محض است. خداوند هرگز ما را مجاز نکرده به هوای آموزش، باعث رنج کودک (زیر هفت سال) مان شویم.
بر فرض که شما عجله دارید کودکتان هر چه زودتر مثل بقیه ی بچه ها بشود، راهش این نیست که کور و بی توجه به علت انزوای کودک، او را به زور وادار کنیم روبوت وار صحبت کند و کارهایی انجام دهد (کاری که در موسسات اوتیسم انجام میدن) بله، راهش کشف و رفع علت انزوای کودک است. علت به انزوا رفتن کودکمان، کمبود محبت، بی توجهی، تنهایی، دوری از طبیعت و جمع های خانوادگی... است، پس با توجه و محبت و بازی بی منت و مانوس شدن با طبیعت و ... از کودکمان دلجویی کنیم، تا به خواست خدا، در مدت کمی تمام علائم، رفع شود.
تعجب میکنم،
ما میگیم کودک ناقص نیست، بلکه در سلامت کامل هست. آنها میگویند کودک ناقص و معیوب زاده شده!
ما میگیم علت این انزوای کودک را می دانیم و آن خلأ های عاطفی و اجتماعی است. آنها میگویند علت را نمیدانند، اما هر چه هست ژنتیک دخیل است.
ما میگیم با رفع علت انزوای کودک، او خیلی زود از انزوا در می‌آید و شروع به یادگیری و بازی و ... میکند. آنها میگویند این اختلال لاعلاج و همیشگی هست و فقط میتوان با اموزش مهارتهایی به کودک، او را تا حدودی مستقل کرد در امور شخصی، که البته همه ی کودکان هم به آموزش این مهارتها پاسخ نمیدهند و بعضی ها بخاطر نقص های ژنتیکی دیگر(!) حتی بدتر هم میشوند. اما به هر حال آموزش لازم است!
ما میگیم لازم نیست از وقت و پول و اعصاب خود و خانواده هزینه کنید و ساعتها در مراکز اوتیسم کودکانتان را رنج دهید. فقط با او در خانه مهربانی کنید، مشکل حل خواهد شد. آنها میگویند گرچه این درد، درمان ندارد، اما باز هم باید ماهی ده میلیون هزینه کنید و ساعتها زندگی خود و کودکتان در مراکز اوتیسم بگذرد و کودک با جدیت (بخوانید خشونت بی انتها) تحت درمانهای طولانی باشد.
ما میگیم هزاران کودک که با رفع خلاء های عاطفی و اجتماعی، کاملا بهبود پیدا کرده اند شاهد مدعای ماست، همچنین هزاران کودک که خوب رشد میکردند اما بعد از حوادثی که به شدت آنها را آزرده و مضطرب کرد، این علائم را بروز دادند باز هم گواه اینست که منشأ اوتیسم، شرایط بد محیطی است که باعث رنجش کودک شده، و هزاران کودک که با مراجعه به مراکز اوتیسم و دریافت انواع دارو و درمانها، هر روز بیشتر به انزوا کشیده میشوند و هرچند ممکن است طوطی‌وار حرف هایی بزنند و کارهایی انجام دهند اما هرگز قادر به رشد واقعی نیستد و مستقل از دیگران نمی شوند، بلکه دچار انواع ناتوانی های جسمی و بیماری های روحی جدید مثل پرخاشگری هم میشوند گواه اینست که راهی که آنها میروند اشتباه است. اما آنها همه چیز را به گردن ژنها می اندازند و هیچ مدرک و شاهد و سندی هم برای مدعایشان نمی آورند و در برابر اینهمه خسارت که به کودک و خانواده ها میزنند هیچ مسئولتی را قبول نمی کنند.
و یا للعجب، که حرف ما را قبول نمیکنید و هر تهمتی میزنید (خرافه پرست، سودجو(!!!) شارلاتان، بی سواد، کوته فکر، عقب مانده، بی رحم...) و حرف آنها را با آغوش باز قبول میکنید چون آنها تحصیلکرده، متخصص، دانشمند و از همه مهمتر دلسوز(!!!) هستند.
