بنام افریننده عشق و مهربانی
از ته قلبم آرزومندم که بجای نفرین و کینه و خشم و انرژی های منفی، بخشش و عشق و نیکی رو تو وجود خودتون جایگزین کنید!
چرا که فطرت انسان نیک است و بطور کل ما به سمت خوبی ها گرایش داریم...
پریشب با مسئله ای بسیار تلخ مواجه شدم که احساس کردم کل زحمات شیش هفت ماهه من در عرض یک روز بر باد رفت!
بماند که بسیار تلخ بود و آزار دهنده، اما واقعیت اینه که از وقتی خودمو بهتر شناختم، دیگه تو یک انرژی غرق نمیشم و تمام تلاشم رو میکنم که بالاخره بلند شم و از نو بسازم!
اینکه بتوانم آدم ها را ببخشم و سیاهی کینه و نفرت و خشم رو از وجودم پاک کنم...
اینکه بتوانم بپذیرم که هر رفتاری که دیگران با من انجام میدن، بازتاب و آینه بیرون خود من است و من موظفم که نگاه قشنگ تری به خودم و زندگی ام داشته باشم!
درست همون لحظه ای که می پذیری تو مسئولی، انرژی قدرتمندی وجودتو فرا میگیره که تورو ترغیب میکنه که همه چیز رو تغییر بدی...
در پذیرش بودن، مهم ترین اصل زندگیست!
اینکه من بپذیرم این مشکل رو دارم خودش یک کار خیلی مهم و بزرگه و صد البته این پذیرش چیزی نیست که آسان باشه و خیلی ها نمیتوانند رعایتش کنند و هرگز هم در پذیرش قرار نمیگیرند!
الان که بجای کینه و تلخی و غمباد، انرژی عشق و نیکی دوباره درون من جوانه زد، متوجه شدم که من هم اشتباهات زیادی داشتم...
اینکه خودمونو بذاریم جای آدم ها و بگیم شاید اگه منم بودم همین کار را میکردم...
اونوقت بهتر میتونیم همو درک کنیم و قلبمون رو از نفرت خالی کنیم و با عشق پرش کنیم
