حس می کنم کاملا به بلوغ رسیدم و با آمادگی بچه به دنیا اومد. پسرم الان سه سال و سه ماهشه و هیچ وقت تا حالا کتک نخورده، هرگز سرش جیغ بلند نزدم که بترسه و ناراحت بشه. وقتی بهش میگم نه و نمیشه اصرار نمی کنه چون با آرامش در مقابل جیغ و داد هاش ایستادگی کردم و یاد گرفت با جیغ و داد به چیزی نمیرسه. باهاش بازی می کنم، براش وقت میذارم. من شاغلم، اما از هیچیش کم نمیذارم. اکثر عصرا باهم پارک میریم و وقت میگذرونیم. با آرامش بزرگش می کنم و هرگز فکر نکردم مانع پیشرفتمه و به وجود شیرینش افتخار می کنم. خرابکاریاشم برام شیرین و دلنشینه چون درک میکنم الان وقت همین کاراشه
