باوجودی ک ازوقتی ک جدا شدم خیلی ها خواستن بیان جلو....اما هیچ کدوم اونی نیست ک دلم میخواد....
یبار دوستم ازم پرسید معیارت چیه؟
گفتم کسی که قشنگی دلش تو صورتش،، ادبش توی صحبت کردنش،، تلاش و مسعولیت پذیریش....فهمیم بودنش...
کسی کراحت بتونم بهش تکیه کنم...
نترسم ازش...
میشه ینی؟...
توزندگی متاهلی قبلیم انقد ترسیدم و طرد شدم ک ب هیج کس نمیتتونم اعتماد کنم....ولی این تنهایی رم نمیخوام فدا کنم ..هیج وقت نخواستم صرفا بخاطر گریز ازتنهایی هرکسی رووارد زندگیم کنم...
اما یه طورایی انگار چشم ب راهم.....چشم به راه یه فردی ک آدم باشه انسانیت بدونه....و..و....❤