سلام دوستان من یه دختر معلمم.مجردم.من خیلییییی آروم و ساکتم.تو جمع آرومم.بلد نیستم زبون بریزم و سر وزبون ندارم.عصبانی هم کم میشم یابشم خیلی آرومم.صدای خیلیی آرومی هم دارم.کلا همه منو بااین صفت میشناسن ومیگن نجیب ومظلومم.حتی خانوادمم میگن آرومم.مامانم ماشالله زبون داره ولی من نه.
البته تو تدریسم موفقم و مهربون و دلسوزم کلا.خواستم ببینم این ویژگی آروم بودن بده؟باید با مرد آروم ازدواج کنم یا شیطون و اجتماعی؟و اینکه کلا مردها دختر آروم دوست دارن؟اخه من تاحالا مجردم.خواستگارام ستنی ان.انگار هیچکس خوشش نمیاد از آروما.
