دوستان من استخدامی قبول شدم اصلا رشته منو همیشه مرد میخواست و پارسال هم استان دیگه یه نفر میخواست خداراشکر باهزارنذر ونیاز قبول شدم بعد شوهر خواهرشوهرم یه استان دیگه معلمه و اون استان خیلی محرومه خوااهرشوهرمو همراش نبرده گذاشته خونه پدرش البته از همون اولم خونه پدرش زندگی تو یه اتاق می کردن بعد من استان نزدیکمون که خوش آب وهواست قبول شدم کم کم باید جمع و جور کنیم بریم بعد خواهرشوهرم و برادرشوهرمم الان چندساله امتحان میدن حتی مجاز هم نمیشن بعد عصری پدرشوهرم زنگیده میگه حقوق خانمت مگه چقدر میشه به مشکل میخورین شهر دیگه برین درصورتی که زندگی ما اینقد پر از وام و قسط هست که شوهرم دست تنها واقعا نمیتونه و همیشه حیرونیم یعنی ازین حسادتشون حالم بد میشه چکارکنم دلم خنک بشه اگه به دلشون می سوزه دومادشون چراشهر پرتی میره واقعا عصبی شدم بااین حرفش که دل شوهرمو خالی میکنه ضمن اینکه شوهرم انتقالی گرفته وبچه هامم شهر جدید ثبتنام کردیم فقط حیرون پول رهن خونه ایم دنبال وام هستیم بتونیم توشهر جدید خونه رهن کنیم دستمون که نمیگیرن اینجوری اعصابم رو بهم می ریزن دارن قبولی منو پایین جلوه میدن
اگه شوهرت نظرش عوض نمیشه بیخیال باش
بعدا ک پیشرفت کنید خودشون پشیمون میشن از خرفشون
واقعا توقع داری خانواده شوهر تشویقت کنن
فقط سعی کن با سیاست از اون شهر بکنی و بری
خیلی کم هستن خانواده شوهری که خوشحال شن
این شهر فعلی
مسکن دارید؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
48 ثانیه پیش
53 ثانیه پیش
54 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز