خانواده ی پدریم خیلی سرد و بی عاطفه ن اصلا رفت و امد نداریم،،خانواده ی مادریم یه شهر دیگه ن و گرنه اونا خوبن،،خودمم یه شهر غریب تنها با همسرمم هیچ فامیلی دورمون نیست،،انقدر حسادت میکنم به اینایی که هر شب دورهمی و مهمونی دارن خوش به حالشون واقعا😔
داشتم فک میکردم بچه دار بشم از تنهایی دربیام ولی از طرفی هم نمیخوام به خاطر تنهایی خودم یکی دیگه رو بدبخت کنم
منم مث شما
برو باشگا
منم همینطور
البته خسرت من از بچگی یود و هنوزم ادامه داره .
همیشه عاشق این خلنواده های پر جمعیت با شور و شوق بودم
منم خیلی حس تنهایی دارم درحالی که دورم هستن کسایی... میدونی بدتر باعث ناراحتیم میشن ...
من
والا ما دورمون پره از فامیل ولی خبری از شب نشینی ومهمونی نیست
منم
کلا کسی رو نداریم
وقتتو پر کن مثلا باشگا ، کتابخونه ، شنا و...
منم مثه شمام کسیو ندارم ولی خب با اینکارا بهتر میشم یکم
من تمام خانواده هم خودم و هم همسرم نزدیکن بهم اما خانواده خودم چ پدری چ مادری اهل رفت و آمد نیستیم اصن از خانواده همسرمم ک خوشم نمیاد 🤦🏻♀️😐
همچنین✋
تو شهر خودمونیم، ولی فقط مامان و مادر شوهر
یوقتی ام تنهایی بعضی دوستامو میبینم
انننقد دوس دارم رفت و امد خانوادگی داشته باشیم با چندتا خانوده، بیرون بریم و بچه هامون باهم باشن...🤷♀️
وای منم....
اگه بچه بیاری تنها تر میشی، کسی حوصله بچه نداره
متاسفانه شوهر من اصلا اهل رفت و آمد نیست
به شدت فراریه از این مجالس
منم دلم پوکیده بدجور
منم فقط خواهرم هست البته مامان و مادر شوهرمم هستن
