ما دهه شصتی ها که هیچی🤪
روی سخنم بیشتر به دهه هشتادی هاست
دوست دارم بدونم تا شاید تلنگری به خودم باشه و حواسم بیشتر جمع کنم تا بچه هام کمبود زیادی نداشته باشن
اعتماد به نفس
فرق گذاشتن خیلی زیاد 😔اسیب جبران ناپذیری زد بهم
ارامش
تبعیض دختر و پسر
دهه هشتادی نیستم ولی تو خونه همه چی داشتم الا آرامش،،پدر و مادرم با هم تفاهم نداشتن و هر روز جنگ جهانی تو خونه مون بود،،فکر می کردن همین که از لحاظ محدود نبودن و امکانات بی نیاز باشم کافیه حالا هی بزنن تو سر و کله ی هم به اون چه،،انگار نه انگار منم تو اون خونه زندگی می کردم.
برای زندگی مشترک اماده شون کن که هم ذهنشون اماده باشه هم درصد خطاهاشون پایین بیاد هم بدونن نباید با طبیعت زندگی بجنگن و نباید گوش به حرف مزخرف گویان باشن که مثلا تنهایی خوبه بچه دار شدن بده همه اینجورین همه اونجورین و ... دائم باهاشون حرف بزن ، بچه ها نیاز به تکرار دارن
استقلال رو به درستی براشون معنی کن که فکر نکنن استقلال داشتن به معنی تنهایی و دوری از آدمها و همه رو بد دونستن و عدم سازگاری و غیره باشه
رو درس و انتخاب رشته ی مطمئن و اینده دار خیلی تاکید داشته باش و همراهی کن که نخوان سالها بعد دوباره برگردن و حسرت بخورن و غیره
از وقتی یادمه اصلا بهم محبت نکردن مامانمم هر چی میشد کار بابامو بهانه میکردو میگفت کارش زیاده و از این جور حرفا ...من خیلی بابامو دوست دارم اونم خیلی حساسه ا وقتی یادمه کار اشتباهی میکردم کتک خوردم و هنوز ادامه داره خیلی خستم...
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
