مدتیه دارم کتاب فارسی دانشگاهیم رو مطالعه میکنم .متوجه شدم خیلی از داستان هایی که توش هست جسورانه انتخاب شده و چه داستان ها و شعرهای زیبایی بوده که ما فقط حفظش میکردیم تا پاس شیم.الان که برای خودم میخونم میبینم چقدر لذت بخش بوده خوندن این مطالب و ما به راحتی از کنارش رد شدیم بدون اینکه ازش لذتی ببریم.
اگه دقت کرده باشی محیط مدرسه دقیقا مثل زندانه.برو تو نت سرچ کن ببین دقیقا قوانینش هم مثل اونجاست.کاش مدرسه هم مثل دانشگاه بود.حالا لزوما قاتی بودنش رو نمیگم چیزای دیگه مثل اینکه تایم هایی رو بتونی بری بیرون مدرسه
دقیقا من همیشه دوران دبیرستان با دقت میخوندمشون پُر نصیحت واسه زندگیه
چه کار خوبی میکردی.من داستان ها رو برای پاس کردن میخوندم.دنبال حرف استاد بودم که میگفت فلان کلمه این معنی رو میده یادداشت کنید.دنبال نوشتن بودم.مثل داستان های بزرگ علوی و جمالزاده
همون تاریخ سیاسی ام والا برا درس گرفتن عالیه فقط یسری از کساییکه باید درس بگیرن نمیگیرن 💔🥲
برای درس گرفتن که آره ولی حرص دربیاره...نصف مملکتمونو قاجار داده رفته عوضش طلا گرفته🤦♀️خیلی از نوادگانشون هنوز هستن که دفاع میکنن از قاجار( غم گرسنه را سیر چه داند).هنوزم با پول هایی که از نسل قجرشون به ارث بردن دارن حال میکنن.