یه ماهه اومدیم خونه خودمون
همسایه مادرشوهرمم هستیم شوهرم دم ب دقیقه اونجاس از سرکار میاد میره خیلی کم میاد خونه
ابجی و بچه هاشم اونجان یه سره
من میشینم خونه کارم شده فقط حرص و جوش وگریه
بعضی وقتا غر میزدم لج میکردم بدتر میشد
نمیدونم چه سیاست رفتاری داشته باشم که شوهرم بیشتر بمونه پیشم لطفا کمکم کنین
همشون یه بلانسبت پخن
يه لحاف تشكم بهش بده همونجا بخوابه پيش مامانش
بی خیال شو میدونم خیلی سخته واسه خودت چند تا دوست داشته باش برو باهاشون بیرون برو کلاس خیاطی کتاب بخون فیلم ببین اونوقت ببین چطور میاد سمتت
هروقت رفت هم برو خونه مادرت غصه نخور
اگ کمکی باشه اینه که به مرور سعی کن هم خودت هم فضای خونه پرانرژی تر باشه
شمام زیاد برو خونه مامانت
تو هم پاشو برو خونه بابات زیاد برو سر بزن بهشون....
با زبون خوش بهش بگو زیاد نرورومخش غذایی ک دوسداربراش درست کن پیام بد عشقم غذایی ک دلت میخواست درست کردم نمیخورم تابیای
واحتمالا توخونه خیلی غرمیزنی برااین خسته شده
ببین من تجربه خیلی از رفتارهای اشتباه همسرم رو دارم که اگر الان بود خیلی بهتر رفتار میکردم خواهش میکنم ازت بی خیال شو وقتی میاد خونه بعضی وقتها برو تراس خودتو مشغول کتاب خوندن نشون بده یا وقتی هست نوار بذار برقص اینا خیلی جواب میده
هیچ وقت بهش نگو نرو ... بدتر میشه
درعوض خودتو سرگرم کن یا براش کار بتراش تا بیاد خونه.
خرید ، مهمونی و..
ما یه ساختمونیم شوهرمشاید ماهی دوبار بره
بیشتر بره هم من کاری ندارم ولی کم کم تلاش میکنه تو خونه وقت بگذرونه
حساس نشو حرص نخور
هر موقع رفت اونجا زنگ بزن بگو منم دارم میرم خونه ی مادر اما قبلش سوار ماشین شو بعد زنگ بزن بگو هر موقع تشریف آوردی زنگ بزن بهم
