من یه باوری داشتم و سفت و سخت خیلی رو تصمیماتم تاثیر میزاشت
جدیدا حس میکنم شاید باور غلطی بوده
من باور داشتم کسی بخواد با یکی باشه ابدا مسافت و فاصله معنی نداره و باهم میمونن
حتی خودم مدتها تویه رابطه از راه دور بودم بدون لحظه ای خیانت، بگذریم که این شخص خودس بهم خیانت کردو تموم شد
ولی غیر خودم کسیو ندیدم این باورو داشته باشع
خیلیا هستن ازم خوششون میاد ولی چون دوریم اصلا بهم به عنوان یه گذینه نگاه نمیکنن و همیشه همینو بهونه میکنن
منم خیلی زورم میاد و ناراحت میشم
خو چرا چون صرفا کنارتون نیستم نمیخواین باهام باشین
ابدی که نیست بلاخره گه گاهی میشه همو دید دیگه
ولی الان شک کردم که نکنه واقعا نمیشه و سطح انتظاراتم بالا و بی جاست