هردو دیگه چه فرقی داره.
به خیلی از دلایل.
دو فرزندی یه جز اینکه دردسراش هزااار برابره،
کلانم برا خود بچه ام دردسر داره شخصیتاشون بهم نمیخوره یا کلا فاصله سنیشون بده. کلا بدم میاد و اینکه تحت تاثیر تبلیغاام قرار نمیگیرم. الان خیلی حرفا میزنن که تک فرزندا چمیدونم لوسن و بچه ننه میشن یا خواهرا و برادرا همدم هم میشن ولی خب زندگی واقعیو نگاه کنی اصلا اینجوری نی اینا همش حرفه.
عزیزم من دو تا بچه با فاصله ۳ سال دارم. تا ۶ ماه که به شدت سخته و الانم که ۱ سال میگذره یه کوچولو سختیش کم شده ولی حدس می‌زنم تا ۲ سالگی سختیش ادامه داره بعد که کوچیکه از آب و گل دربیاد اوضاع خیلی بهتر میشه.
من آدم خیلی صبوری نیستم عزیزم و خیلی فشار روم اومد و واقعا اذیت شدم، بعضی وقتا خیلی عصبی میشم . توصیه میکنم خودتو براش آماده کنی و خیلی سخت نگیری وگرنه اذیت میشی
ولی با وجود همه این سختی ها بازم از تصمیم راضیم و برمیگشتم بازم با فاصله ۳ سال می‌آوردم چون عاشق همن و میدونم در آینده همبازی میشن.
تبلیغات کی؟
کاری به تبلیغات نیست ،دو فرزندا که تعامل و تقابل رو یاد نیمیرن در اجتماع کوچیکترشون که خونس و میتونن تامین بدن تو اجتماع بزرگتر
از این جهت که عالیه حای اگه اختلاف شخصیت داشته باشن
من فقط از جنبه زحمتاش و دردسرای والدگری میگم
اگر توضیح میخوای درخواست بده توضیح بدم
چون با خودم توبه کردم اینجا حرف نزنم تا کاربرای تبلیغی نریزن سرم
اما خب من تک فرزندیو قبول دارم
و خب راجبش حرف زدم خیلی زیاد با کسی ک مطمئنم از رو تبلیغ، احساس، یا حرف مردم نظر نمیده...
یعنی ک همینجوری الکی چون خودم دوست دارم نمیگم تک فرزندی
ب من باشه ک عااااشق داداشمم
عزیزم واقعیت اینه که واقعا سخته ولی بسته به اینکه مثلا شما تحملت چقدره، شخصیت خودت، کمک داری یا نه و شرایط زندگی این سختی مقدارش کم و زیاد میشه.
مثلا من خودم تقریبا دست تنها بودم به جز شوهرم که گاهی کمکم میکرد و یه مقدار حساس و سختگیرم برای همین واسم خیلی سخت بود
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
41 ثانیه پیش
42 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
