خستم روحی جسمی،کشش ندارم
تنها راهی که به ذهنم میرسه اینه که بزارمش مهد
واس اینکه توجیه داشته باشم ک بزارمش مهد حاضرم بگردم کار پیدا کنم
پشمااااام
اصلاً
جرأتش را ندارم
اعتمادی به مهد برای سپردن بچه های بسیار کوچک ندارم
اگر چاره ای نباشه محبورم دیگه ولی شخصا نمیزارم
نه نمیزارم
اگ‌خسته ای خب کار کردن هم خستگی میاره چ فرقی داره
نه نمیزارم
آخه کوچیک هست اگه اتفاقی بیوفته یا موضوعی پیش بیاد نمیتونه برات توضیح بده
یک سالگی که خیلی خوبن ۲ سال رد میکنن تازه ادیتا شروع میشه
یه ساله خیلی کوچیکه اخه
اصلا ابدا هرگز
من که سرکار نرفتم چون نمیخواستم بچه زیر ۳سال مهد بگذارم
نتونستم بعدش هم
پشیمون نیستم راستش بچه اام مهمتر بودن
من که سرکار نرفتم چون نمیخواستم بچه زیر ۳سال مهد بگذارم
نتونستم بعدش هم
پشیمون نیستم راستش بچه اام مهمتر بودن
ن گناه داره
بچه یک ساله اصلاا،ولی اینو بدون اکثر مادرا همین حس شمارو دارن خسته هستن از لحاظ روحی و جسمی بخاطر چالش بچه داری اما باید شرایط رو بپذیری.بخدا من تو بدترررررررررین شرایط روحی بودم که حتی دوس ندارم راجبش حرف بزنم اما دخترم رو هر جور بود تر و خشکش کردم الان ۳ سال و نیمش هس،خداروشکر از هر لحاظ عالیه،اگه شرایطش داری در هفته چند جلسه باشگاه برو روحیه ات عوض میشه
چرا خسته.بهتره ب روانشناس مراجعه کنی....خستگی روحی ات خوب بشه...خستگیه جسمیت هم برطرف میشه....در ضمن ی مادر عشق می‌کنه بخاطر بچه اش خسته بشه....اگه شما نمیتونی.حتما برو پیش روانشناس.داری افسردگی میگیری.اون بچه گناه داره.مهد کودک هم زوده براش.هم مراقبتش معلوم نیس چطوریه.هم اینکه اون ب بوی بدن مادر آروم میشه....خودتو درمان کن.تا بچه ات آسیب نبینه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
