خودم مستقلم و سنم بالای ۳۰ هست، از نظر عاطفی و جنسی و … نیاز به ازدواج دارم ولی میترسم از اینکه به یه نفر قول بدم با ازدواج تا آخر عمر کنارش باشم… اگه خسته یا پشیمون بشم از زندگی باهاش چیکار کنم؟ طلاق هم داستانای خودشو داره و دیگه کسی با دختری که جدا شده با احترام برخورد نمیکنه متاسفانه😕
میشه که آدم همون اول با طرف حرف بزنه و یجورایی قراردادی ازدواج کنه؟مثلا پنج ساله، ده ساله😆
تجربه تون؟ نظر و پیشنهادتون؟
اگر تنوع طلب هستی ازدواج نکن کلا
من ۳۸ ازدواج کردفعلا که خوبیم و یکنواخت نشده
اگه عاشق باشید گذشت زمان خیلی تاثیری نداره
😐😐
نه
حالا مگه چند نفرو تو طول زندگی میشه پیدا کرد که خوشت بیاد
همون یه نفرم خیلیه
با همچین دیدی اصلا ازدواج نکن به نظرم.
دوسپسر بگیر
هنوز عاشق نشدی. بزار کسی پیدا بشه ک عاشقانه دوسش داشته باشی اونوقت فکرمیکنی ی عمرهم کمه برای زندگی کردن باهاش
ببخشیدا همین الانشم دیر شده😑😑 سن عشق عاشقی کمتر ۳۰ ن اگ دیوانه وار عاشقش باشی خسته کننده نمیش مگ دوس پسر ادم نیس ک برای تفریح باشه و ازش خسته بشی شوهر ادم
چرا
زندگی متاهلی همیشه عشق و عاشقی نیس
گاهی ممکنه خسته بشی ازش و بخوای بری یه چند روز نبینیش یه موقعایی ادم حوصله خودشم نداره
اما اگه دوسش داشته باشی و تفاهم داشته باشین خیلی کم پیش میاد
من که همسرم ماموریت زیاد میره این حس خیلییی کمه اگه هم خسته بشم از دخترمه که ممکنه یه روزه برم یه جایی و یکم با خودم خلوت بکنم بعدشم بیام برا دخترم مادری کنم 😂
انقد هرروز یه اخلاق جدید رو میکنن وقت نمیمونه برا خستگی و دلزدگی.نگران نباش😂
تنوع طلب هستی احتمالا بهتره ازدواج نکنی یکی از آشناها هست چهارمین ازدواج هست 🤦♀️ خسته میشه زود
