به قیمت تباهی...

یه سری دوست داشتنا هست

از اول بوی غم میده

تو ترافیکی باهاش دستشو محکم گرفتی میدونی این دستا همیشگی نیست،

تو تولدت شمع فوت می‌کنی و تنها آرزوت اونه

می‌دونی محاله

تو کافه نشستی باهاش قهوه میخوری تلخ با قند چشاش

می‌دونی یه روز باید تلخ بخوری تلخ تلخ...

یه دوست داشتنا هست ،

بوی جدایی میده بوی اولی و آخری بودن

ولی عجیب آدم دلش میخواد باشه با این اولی و آخری

حتی به قیمت جدایی

حتی به قیمت تباهی...