سلام دوستان
عزیزانی که این غم رو تجربه کردید چه جوری باهاش کنار اومدید؟ چقدر طول کشید؟ جای خالیشون و غم از دست دادنشون اصلا هیچ وقت کمرنگ میشه؟
من خودم فکر میکنم بعد از دست دادن پدرم دیگه هرگز عمیقا شاد نخواهم بود و همیشه یه غمی توی دلم و یه اشکی گوشه چشمم خواهد بود
وای منم این ترسو دارم بعد اونا من میمیرم
زمان حلاله مشکلاته
نتونستم کنار بیام
چند وقت دیگه میشه یه سال
سرد میشه
ولی فراموش نمیشه
مامان من یک ساله پدرشو از دست داده
سالگردش دو یا سه روز دیگه است
مامانم مثل پارسال غمدار و گریان و بد حال نیست
دیگه غم پدر براش سرد شده
ولی پدرشو فراموش نکرده
وای توچقدر منی...من هرشب ب همین موضوع فک میکنم گریه میکنم...
بالاخره غم بزرگیه
اوایل آدم احساسی تر برخورد میکنه ولی کم کم منطقی تر میشی تنهاییت رو با حرف زدن باهاشون یا خوندن فاتحه و قرآن براشون میگذرونی
غمش تا ابد هست جای خالیش تا ابد هست ولی شادی و شاد بودن هم میاد حتی وقتایی پیش میاد که وسط رقص و شادی میگی کاش بودی با هم میخندیدم با هم میزقصیدیم ولی فقط دلت تنگه و سنگینی غم روزهای اول رو نداری
کاش مامان باباها هیچوقت نمیمردن
........
