سلام یه اعتراف!
دختر بروز و امروزیم
خوب میگردم شغل دارم ماشین دارم ۲۲سالمه
دانشگاهم تموم شده اما دربغ از یه دوست همه تا یکی دوماه باهام خوبن بعدش بد میشن باهام نمیدونم چرا همه اولش ذوق دارن از دوستی باهام
ولی بعد یه مدت باهام بدمیشن همه فاصله میگیرن
واقعا حرکت بدی نمیزنم
یا دست رو ادمای خیلی بالا نمیرارم برا دوستی با هکه اخلاقم خوبه واقعا اینو نامزدم بارها گفته میگه نمیدونم چرا دخترا باهات اینجوری میشن بعد یمدت بدتو میگن باهات بد میشن میگه از رو حساذته ولی واقعا منطقی نیس همه باهام بد بشن هزار نفر از من خوشگلتر بودن که باهام بد شدن
دقیقا مشکلمم از ابندایی تا الان هست
قبطه میخورم به بقیه که خیلی دوست و رفیق دارن
مثلا امروز به یه به طاهر دوست پیام دادم عصر کجایی میگه خونه مامان بزرگ عصر استوری دوست مشترکمو میبینم باهم بیرونن!!!
خداشاهده هزارتن بار بالا پایین کردم رفتارمو بررسی و انالیز کرذم واقعا هیجا ایراد از من نبوده
ولی خیلی جالبه این موضوع برام که ما سه تا بچه اییم داداشم حدودا ۳۰سالشه و دقیقا همین مشکلو مثل من از بچگیم داشته که همه بعد یمدت باهام بد میشن
من میگم اگه از رو حسادته باید از اول غیض کنن
ولی ابجی که بچه دومه کلییی دوست و رفیق داره
من واقعا از دل و جون مایه میزارم معرفتم تو دوستی خیلی بالاس تازه بدون منت ماشبن میارم بنزینشم خودم میزنم تا شمالم بگن میارم باغمونو در اختیارشون میزارم ولی انقدر احمق نیسم که خیلی بها بدم
میشه بگین شمام این مشکلو ذاربن با نه؟
