سلام دوستان.یه مشکلی واسم پیش اومده واقعا نمی‌دونم چیکار کنم اگه میشه ی راهی جلوم بزاری..قضیه از این قرارع که من یه دوست پسر دارم یکسالو نیمه باهمیم واقعا دوسش دارم از همه لحاظ اوکیه تیپ پول همهههه چیی اگه تاپیک قبلمو خونده باشید گفتم که یکم شکاکه ولی خب بعضی وقتا گیر میده بهم..چون دوسش دارم نمیتونم ولش کنم می‌دونم دوسم داره چون تو این ی سال ثابت کرده کلی گریه کرده بخاطرم...خلاصه بهتون بگم این دوست پسرم یکم دعواییه جدیدا مامانم کلی گیر میده میگه یا من یا این جفتشون واسم عزیزن بگید چیکار کنم مامانم دلایلشو گفته میگه این دعواییه مناسب تونیست تو همین دانشگاه یکیو انتخاب کن خوشش نمیاد از دوست پسرم ولی دوست پسرم منو به مادرش معرفی کرده بهم گفته منو واسه ازدواج میخاد همه چیو به جون خریدم به خاطرش ولی الان چند ماهه آرامش ندارم با مادرم صحبت نمیکنم بگید چیکار کنم..
عزیزم شک کردن نشونه ی خوبی نییست
منطقی تصمیم بگیر
اینکه برات کلی گریه کرده هم دلیلی بر زندگی خوش و عاشقانه ای نیست
عزیزم یه ضرب المثل هست که میگه عاشقی چهل روزه وپشیمونی چهل سال
تو تصمیمت تجدید نظر کن
من خودم یه زمانی مث تو بودم فک میکردم اگه همه چی تموم بشه میمیرم و‌دیووونه میشم و‌دیگه به غیر از اون ادم هیچ کس نیست که بتونم باهاش باشم
ولی نشستم سبک سنگین کردم دیدم خانوادم راست میگن
نمیگم سخت نبود چرا سخت بود اما نه مردم نه دیوونه شدم
الانم خداروشکر میکنم
اینم بهت گفتم چون شک کردن و کنترل کردن اصلا چیز خوبی نیست تینکه عصبی هست و داعم دعوایی هست چیز خوبی نیست برای اینکه بخوای چیری بهش بگی همش استرس داری که نکنه دعوا درست کنه این ادم نمیتونه ادم امنی برات باشه عزیزم
امیدوارم از دستم دلخور نشی اما من سعی کردم منطقی بهت بگم
درست میگی قبول دارم حرف همتونو ولی آدمی هست که بشه تغییرش داد چون تو این ی سال خیلی عوض شده اگه میدیدم هیچ تغییری نکرده بیخیال میشدم ولی خب بهتر شده چون ثابت کردم خودمو ولی ی دفعه تو کوچه ما با یکی بحثش شد دعوا کرد که مقصر معلوم شد مردس مامانم از اون دفعه میگه باید کات کنی تروخدا اگه راهی میدونید بگید بهم
