به جاریم حسودیم میشه، بیاین دردو دل

فامیل هستیم ولی اونا یه شهر دیگه زندگی میکردن زیاد رفت و آمد نداشتیم، سالی یه بار خالم و شوهرش میومدن خونمون

اصلا گوش نمیده همش سرش تو گوشیه، غر هم که بزنم میگه حق با توئه که منو آروم کنه ولی باز کار خودشو میکنه

بیشتر از همه به وضع مالیشون حسادت میکنم

شوهرش هر چی میخواد بخره اصلا قیمت براش اهمیتی نداره،  ولی شوهر من اول به قیمت نگاه میکنه،  هرکدوم ارزون تر بود اونا میخره، ولی برا من اگه بخواد چیزی بخره میگه به قیمتش کاری نداشته باش

جفتمون تو یه ساختمون زندگی میکنیم با این تفاوت که اونا خونه خودشونه،  ما خونه پدرشوهرم نشستیم تا وقتی پسر کوچیکه ازدواج کنه و ما بلند شیم از اونجا، ما حتی پول اجاره همین خونه هم نداریم ولی اونا الان میخوان یه خونه خیلی بزرگتر ازاینجا بخرن

بهشون زیاد فکر نمیکنم ولی یه پیشرفت مالی که ازشون میبینم حس حسادتم بالا میره،  البته نه بدم بیاد اونا پیشرفت کنن دوس دارم ما هم وضعمون خوب بود میتونستیم پیشرفت کنیم

جالب اینه تا دانشگاه یه ساعت راه بود با اینکه دوس نداشت ولی اجازه میداد برم ولی تا ارایشگاه که دم خونمونه میگه با مامانم برو

به نظر خودم چون یه کم خوشگلم و 12 سال ازش کوچکترم فکر میکنه ممکنه از دستم بده

شوهرمو خیلی دوس دارم همین که تا حالا تحملش کردم مطمئنا از دوس داشتنه، ولی خب وضع مالیمون مثل اونا نیست،  این بیشتر اذیتم میکنه

ما فامیل بودیم ولی اگه بگم تا قبل از خواستگاریم ندیده بودمش دروغ نگفتم، چون اونا یه شهر دیگه میشینن رفت وامد انچنانی نداشتیم که بدونم قراره اینقدر تو زندگی مشترک محدود بشم

حق با شماست، اوایل باهاش بحث میکردم، میگفتم تو شکاکی میگفت نه،  من به تو شک ندارم منتها من یه چیزایی تو جامعه میبینم و میشنوم که تو نمیدونی، منم دیگه بیخیال عوض کردنش شدم

شما میگی چجوری میشه این اخلاقشو تغییر داد؟؟  راهکارتون چیه؟؟ 

ولی از این بابت که داره برا زندگیمون تلاش میکنه مطمئنم ولی همش شکست میخوره، قبلا یه پس اندازی داشت میخواست یه پیشرفتی کنه بدتر زد همه پولو به فنا داد

نگران نباش، با یه بچه سه ماهه سرگرمم، اصلا نمیذاره سربخارونم چه برسه به کارای دیگه برسم😅