اگه خانواده ات حامیت هستند، حتما برو خونه شون و تا نخواسته باهات بره پیش مشاوره و رو خودش کار کنه و برات واقعاً یه همسر درست و حسابی بشه، اصلا باهاش کاری نداشته باش!
حتما هم به خانواده ات بگو که میزنتت!
اگه دختر من بودی و چنین چیزی رو میشنیدیم، چنان بلایی سر شوهرت میاوردم که الان اگه زنده هم بود، داشت به سختی نفس میکشید!
مادر و پدرت اینقدر به سختی و با رنج و زحمت بزرگت نکردند که یه بی خانواده بیاد به دخترشون بگه بالا چشمش ابروئه! چه برسه خودش و خونوادش اینطوری باهاش رفتار کنند!
برای خودت و آیندت ارزش قائل شو. خیلی جوونی! به مادر و پدرت بگو و پیششون بمون تا به دادت برسند که به جز اونا هیچکس دیگه ای واقعا غصه ات رو نمیخوره! حتی اگه اشتباهی هم کردی این وسط، چنین مردی و چنین زندگی ای حقت نیست و بدون مادر و پدرت شاید ناراحت بشند، ولی باز هواتو دارند!
نیاز نیست به آدم هایی که غرور و شخصیت و قدرت تشخیص خوب از بد رو ندارند خودت رو توضیح بدی عزیزم! اون خانوم جوری بزرگ شده که بردگی برای خونواده ی همسر رو افتخار میدونه! بیچاره بچه های دختری که عزت نفسشون توسط چنین مادری نابود میشه!
کاملا حق داشتی ناراحت بشی! واقعاً خیلی کار ناجوانمردانه ای بود! خصوصا اینکه شوهرت هم باهاشون رفت!
اما انشاالله به همین زودی زندگیت زیر و رو و سرشار از محبت و عشق بشه عزیزم🙏🏻🌹
