برای خودم

برای خودم مینویسم که هر روزی که دلم تنگ شد یا بهش فک کردم بیام بخونم و یادم بیاد و هیچ حرکتی انجام ندم

تو، تو این لحظه همه تلاشتو برای نگه داشتن عشقی که تو دلت داشتی کردی، دیدی که خودشم گفت... حتی مسعود هم گفت عشقتو بهش ثابت کردی

دیدی که زنده یا مرده ات براش فرقی نداره وقتی دیر از شمال برگشتین و صبش  صب بخیر ندادی و حتی به خودش زحمت نداد بپرسه سالم رسیدی

وقتی اولویت زندگیش نیستی، حتی جز گزینه های زندگیشم نیستی، بدست آوردن تو براش مهم نیس، آینده رو بدون تو میبینه، دغدغه های تو استرسای تو، اشکای تو براش ذره ای اهمیت نداره، دو روز نباشی دیت میره به زندگی بدون تو فک میکنه خیلی راحت

چی از دست دادی

تو این لحظه که احساس بد آویزون بودن داری.... دقیقا همین لحظه Let it Go 

میخوام بدونی همه ی همه ی تلاشا رو کردی

این تلاشا کافی بود گرچه لازم نبود شایدم لازم بود برای اثباتش به خودت که هررررر روزی حتی هزار سال بعد برگشتی یه روزی به این عشق و به همه اون لحظه ها فک کردی یادت بیاد که تو هیچی کم نذاشتی

اون ادم هم حق داشت تو رو بخواد یا نخواد برای ادامه زندگی انتخابت کنه یا نکنه

و اینکارو نکرد 

قرار نیست طرف بیاد بگه دوستت نداشتم فقط نمیدونم چرا باورم نمیشه همه اون لحظه ها دروغی بود حسش 

قلبم داره مچاله میشه...